Het is eindelijk gelukt
Ik heb een levende Loir op de foto gekregen. Dat is me de afgelopen 9 jaar niet gelukt.
We zaten buiten onder de Taxus vlakbij de ontbijt tafel te kijken naar de facade van het kasteel en ik zag wat naar boven klauteren, eigenlijk was het meer naar boven rennen.
Ik zat er samen met een vriendin met een verrekijker vogels te spotten waardoor we konden zien wat daar op 13 meter op een van de kantelen van de dakrand net onder leistendak hing .



Een Loir, in het Nederlands een zevenslapertje of relmuis, in het Engels een Doormouse, op zijn kop hangend aan zijn achterpootjes aan de kantelen dakrand van het kasteel..
Het zijn schattige beestjes, de maat en staart van een eekhoorn, alleen heeft de Loir een rechte pluizige staart.

Ze klimmen waanzinnig snel, zitten niet vaak stil en zijn onschadelijk.
Ze slapen gemiddeld 7 maanden per jaar ( vandaar zevenslapertje) en maken in de maanden dat ze wel wakker zijn vaak veel lawaai omdat ze hun winter voorraad nootjes tussen vloeren weg stoppen.
Ze wonen in huizen tussen vloeren en af en toe hoor je ze in ons huis of in de chambres d´hotes ( vandaar relmuis)



En nu heb ik dan toch maar mooi het diertje op de foto. Het is nog een jonge Loir, een volwassen diertje heeft een nog veel pluizigere grijs/wit gemeleerde staart en is wat groter.
Na een paar minuten klauterde hij een stuk naar beneden en verdween via een open raam het kasteel in.

We weten dat ze er zijn, we horen ze ook, maar het is toch hardstikke leuk dat we er 1 op de foto hebben.



Het perk bij de ontbijt tafel is onderhanden genomen.
De rand met wilde bloemen is inmiddels weggemaaid en David heeft geholpen om de stenen rand weer vrij te maken
De eerste dahlia´s staan in bloei, het is een grootste verbetering.

Afgelopen maandag kregen we een belletje van onze cowboy boer die ons hooi levert. Hij zou gaan maaien.
Het is ook dit jaar weer moeilijk, Vorig jaar was het probleem van een te droog voorjaar waardoor het gras niet gegroeid was.
Dit jaar is het probleem dat het gras al lang op hoogte is om te maaien maar dat het gewoon niet 3 dagen achter elkaar droog is.
Het is heerlijk weer hoor maar er vallen regelmatig in de avond onweersbuien.

We hebben 700 balen hooi besteld voor onze trekpaarden Titan en Troy nodig.
Daar moeten ze als het goed is de winter mee door komen.

Hij had Matt beloofd om afgelopen vrijdag het hooi te komen brengen.
Helaas donderdag belde hij op dat de machine om kleine baaltjes te maken kapot was gegaan, In de middag kwam 1 van zijn hulpen kijken of ze eventueel ronde balen van ongeveer 150 kilo op de hooizolder door de ingang kunnen krijgen
Sindsdien is het stil en heeft het fors geregend.
Ik ben benieuwd of het nou gelukt is om kleinere balen te maken.
Misschien staat hij ook zomaar voor de deur.

Afspraak is bij hem geen afspraak. Hij beloofde van te voren te bellen. Doet hij ook niet altijd. Vorig jaar stond hij in september op eens met 2 grote hooikarren voor onze neus. Kortom Het blijft altijd een verrassing wat het wordt.

en dan nog iets......
Duchesse, onze Leonberger, zou pas eind augustus loops worden, zou daar eind juni een prik voor krijgen zodat de loopsheid een keer zou overslaan.
Helaas.... ze werd in juni spontaan en dus veel te vroeg loops. We weten het nog van van de winter met Napoleon (onwe jonge teckel)

Ik heb de veearts nog gebeld of er nog niet een oplossing was om haar loopsheid stop te zetten, het was er niet.
Hij legde alles keurig uit en eindigde het gesprek met de opmerking
´Mevrouw Poventud, denk niet dat uw teckel het niet kan, Duchesse zal hem helpen.´
En daar zaten we maar mooi mee.

De eerste 2 weken ging goed, Napoleon had geen flauw idee.
Maar de laatste week was een ramp Napoleon dacht aan niets anders meer, at niet meer, kon overdag niet slapen en was aan het huilen.
´s nachts hadden we de gang bij de trap gebaricadeerd. Duchesse sliep daar met Vivaldi ( die heeft toch geen idee, hij is gecastreerd)
Napoleon sliep in de woonkamer. Rond 6 uur ´s ochtends begon het gehuil met af en toe een hoge blaf er tussen door. Je werd er gek van.
Overdag hadden we een schema dat Napoleon los binnen of buiten is. afgewisseld met Duchesse die buiten aan een longeerlijn lag of binnen los.
Het hielp een beetje, Napoleon zat een deel van de tijd buiten voor de deur te huilen.
Naar binnen en naar buiten gaan was ingewikkeld omdat de teckel heel graag mee naar Duchesse wilde.

Duchesse gedroeg zich in en in triest, aan een lange longeer lijn vast aan een boom aan de binnenplaats is niks voor haar.

Ze had geen wegloop gedrag maar de laatste dagen van de loopsheid is dat wel het geval
Bovendien belde Nathalie, de vrouw van de houthakker, die 3km verderop woont dat hun oude Labrador er van tussen was.
En die labrador, Luuk genaamd, is de vaste vriend van Duchesse.
Dus ook alleen aan een lijn buiten kon nu niet, iemand moest haar in de gaten houden dat ze geen bezoek krijgt..
We waren er zoet mee en zowel Duchesse en Napoleon waren diep ongelukkig

Ondertussen konden we Napoleon, ook al kan hij er niet aan doen, wel achter het behang plakken en had het hondje een chronisch slaap tekort.

En nu, sinds woensdag is het over
Het is over, wat een rust weer bij huize Poventud

Nu het hooi nog.

Vandaag is het 14 juillet, de nationale feestdag van Frankrijk
Vanavond gaan we met zijn allen naar het vuurwerk in Autun


Fijn weekend