Woensdag hadden de kids vrij en hebben we met zijn allen (7 personen) de hele weide bij het meer afgezet met pennen en electra band, ook hebben we de weide waar de veulens overdag in staan vergroot. Het gele aanhangertje van de houthakker hebben we verplaatst naar de ronde plek in het bos.



Ook hebben de mannen gewerkt aan het verder klaar maken van de stal aangezien er voor afgelopen zondag zwaar onweer en storm voor heel de Bourgogne werd verwacht. Gelukkig is de storm uitgeraasd boven Normandie en Bretagne en hebben we wel veel wind en regen gehad maar geen onweer.
Voordeel is nu wel dat de paarden in de stal kunnen. De rekken voor hooi zijn gemonteerd, de stenen etensbakken schoongemaakt, vloer en wanden gebezemd en de opening in de stal die nog niet af is afgezet met een stevige staldeur. Maandag middag hebben we ze met zijn tweëen even een half uurtje in de stal gezet. Ging prima, de stal is ruim 4 bij 6,5 ruim genoeg om wat rond te lopen en via de nieuwe staldeuren kunnen ze prima naar buiten kijken.
Ze liepen wat onwennig maar erg nieuwsgierig rond.



Elk jaar proberen we in het najaar weer een deel van een van de vele gebouwen onder controle te krijgen.
Vorig jaar was dat de duiventil (we moeten trouwens nog 1 dag inplannen om het laatste stukje dak daarvan te renoveren, het staat nog op onze lijst).
Door de komst van de veulens werd het ´opknap schuren project´ het stal gedeelte.
In het midden zat dus de uitsparing waar eerst het tussenstuk met spijlen in zat, daarin hebben we nu de plasgoot verwerkt.
We hebben nog een paar dagen zonder vorst nodig om een stenen deurpost af te maken. Of dat nog gaat lukken, ik weet het niet.

Ook in de chambres d´hotes moeten er allemaal dingen gebeuren en willen we weer verbeteringen uitvoeren.
Matt heeft de antieke lantaarnlampen, die we van de zomer op de brocante in Nolay hebben gekocht, opnieuw bedraad en opgehangen in het woonkamer gedeelte van de chambres d´hotes.
We hadden daar 2 verschillende lampen hangen waarvan van 1 elke keer de lampjes kapot gingen. De andere lamp hebben we gelijk in onze gang boven opgehangen, dat is weer een enkel peertje minder in ons huis !
Ook het lage tafeltje tussen de twee banken moest er aan geloven. Het was er niet best aan toe, is ook op de vuilstort geëindigd en is vervangen voor een mooie ´dropleaf´ tafel. Nu nog een andere stoffering voor de banken en dan zijn we weer een heel eind.



Maar er was meer deze week
Telethon voor de kids. Elk jaar zijn er in het 2e weekend van december door heel Frankrijk gedurende 30 uur non stop allemaal activiteiten om geld in te zamelen voor ziektes/ onderzoek/ en hulp bij ernstig zieken. Dit is de 21e keer en er waren meer dan 22.000 evenementen verdeeld over het hele land.
Op bijna alle scholen wordt er op zaterdag ochtend een soort demonstratie/sport ochtend gegeven door de kids waarbij je van alles kan eten en drinken.
Telethon is belangrijk met een tv programma op FR1 die de hele 30 uur vanaf verschillende podia uitzendt.
De kids kregen geld mee en wij zijn voor het eerst dit jaar niet wezen kijken, Matt zijn nicht nam de honeurs waar en daar waren wij maar wat blij mee.

Vrijdag avond hebben we eindelijk met een etentje Matt zijn verjaardig gevierd. Hij was 22 november jarig maar in die week hebben we bijna elke avond gekookt voor een groep gasten die bij ons logeerden. Daarna kwam de schoorsteenbrand en van alles en nog wat.
De kids vinden het geweldig leuk, vrijdag dus op weg naar Arnay le Duc.
Om middernacht waren we terug.

En dan zaterdag.
De kerstman in het dorp.
Elk jaar viert ons dorp de 2e zaterdag van december kerstfeest. Alle kinderen tot 14 jaar krijgen een cadeau. Ze kunnen een brief/lijst geven aan de buurvrouw die dat dan weer doorgeeft aan de kerstman.
David gelooft er nog heilig in. En aangezien de echtgenoot van onze buurvrouw, Jean Noel heet (jan kerstmis) kan het niet mis gaan volgens David.
Jean Noel zorgt dat de lijst bij de Pere Noel komt, een perfect plan.
We hadden niet veel puf, moe van een rommelige week met heel veel verschillende dingen te doen, maar het ging goed.
De kerstman arriveerde als vanouds met zijn ezel en kar. Vorig jaar in de ijskou en nu in de stromende regen. In een paar minuten waren alle cadeau´s verdeeld over de 24 kinderen en konden we aan het diner beginnen, dachten we.
We zijn wel gewend te wachten hoor en hadden onze kids alvast thuis een kop soep gegeven.
Maar dat we om 10.00 uur aan het voorgerecht begonnen was toch wel erg laat. Er waren 35 volwassenen en nog een 15 tal kinderen die mee aten.
De rest was al naar huis. Het gemeentehuis heeft een prachtige professionele keuken en deze keer was het eten door een cateraar afgeleverd. Paella en Sangria! En dat met kerst in Frankrijk !
Meestal help ik met het uitserveren van de borden en loop dus keuken in en uit. En het blijft me altijd verbazen hoe de organisatie is.
Een van de vrouwen staat op te scheppen op een bord, een vrouw pakt het aan, die geeft het aan Francoise (mijn buurvrouw) en die geeft de gloeiend hete borden weer aan mij en nog een andere vrouw zodat wij ze weg kunnen brengen. Waarom Francoise in die schakel zit is me een volledig raadsel maar het is nu al jaren zo en ik zie er wel de humor van in. Nu is het kerstfeest in eerste instantie voor de kids en dan zou je toch denken dat zij, ook omdat het al zo laat is, als eerste eten krijgen.
Nee hoor. In de keuken is de strenge regel eerst alle volwassenen uitserveren en dan wat er over is, is voor de kinderen.
Meestal betekend het dat het vlees, in dit geval kip, al op is en dat ze dus een paella met garnalen, inktvisringen en mosselen kregen.
Ook de kleine kindjes dus. Hetzelfde geldt voor de toetjes, meestal taart. Eerst mogen de volwassenen kiezen en wat over is, is voor de kids.
Niet dat de kids er last van hebben want zij hebben ontzettend veel plezier met z´n allen, mogen van tafel, lawaai maken en vinden het prima zo.

Tijdens het toetje is traditioneel de lotto, waarbij dit jaar Annabelle samen met nog een meisje met het formulier langs alle tafels mocht gaan en geld mocht innen.
Ze vindt dat geweldig. Jean Noel en Francoise regelen dat allemaal. De prijzen varieren van een goede fles Cremant tot chocolade en een grote worst.
En elk jaar gebeurt het dat of Francoise, of Jean Noel in de prijzen valt. Hilariteit al om, Francoise begint dan een nerveuze indianendans, Jean Noel mompelt wat en de prijs gaat weer terug in de lotto. Het blijft leuk.
Ook al hadden we geen zin, het was best leuk. Het eten was niet best en Matt viel bijna in slaap bij zijn toetje. Maar ja wat wil je in een warme ruimte na zo een gebroken week. En de kids? Die hebben genoten en daar gaat het toch om.
Ook nu waren we om middernacht terug.

We hadden zondag verwacht dat de kids zwaar chagerijnig waren, maar nee hoor.
Julius ging naar een Judo wedstrijd en werd derde, de andere kids deden huiswerk en waren lief aan het spelen.
En wij, wij hebben een uurtje bijgeslapen en zijn maandag weer aan de slag gegaan.

Trouwens afgelopen week weer een paar keer een zilver-reiger bij het meer gezien.
Het is een bijna witte reiger en lijkt daardoor veel op een ooievaar.
Ook de eerste ijsvogels hebben we gespot bij de sluizen van het meer.

En..... we krijgen eindelijk ´Haut debit´ internet. Vandaag bericht gekregen uit Autun dat ze zelfs onze commune op WIFI gaan aansluiten.
Wanneer is niet vermeld. Maar dat de intentie er is ben ik al heel blij mee.
Tot nu toe knoeien we nog met een ouderwets inbellijntje waardoor internet mega traag is en wij grote bestanden of foto´s niet kunnen binnen halen of bekijken.
Ook internet pagina´s waar te veel op staat is een onmogelijkheid voor ons.
Binnenkort krijgen we meer informatie, een ruim begrip in de Bourgogne.
We wachten rustig, in volle verwachting af.

Welterusten.
jit