Half februari, brr koud, onze 3 kinderen hebben 2 weken vakantie.
Zat klussen te doen.
We zijn tot de conclusie gekomen dat er teveel water van het grote dak op het houten terras neer kwam waardoor het houtwerk van de openslaande deuren er onder gingen lijden. We besloten het gelijk maar goed aan te pakken en ook dakgoten te plaatsen aan de voorzijde van het jachthuis.
Matt ging aan het werk om alle dakgoot stukken zoveel mogelijk in de schuur aan elkaar te solderen, buiten was het zo koud.



En zo vertrokken de ´poventud mannen´ vanuit de schuur met een hele lange goot richting het jachthuis.

Alle ophangsystemen voor de goten van het jachthuis waren in december met Jan Paul al gemaakt. Daarvoor stond het jachthuis volop in de steigers.



Alle kinderen werden ingeschakeld om de onhandige lange goot op zijn plaats te tillen
David en Julius vonden het prima om op de steigers te klauteren.
Annabelle vond het maar niks en wist niet hoe gauw ze er weer af moest.
De steigers zijn daarna gelijk afgebroken.

We gingen verder met een volgende klus
De ruimte in ons huis waar eerst de keuken was is bestemd voor onze kids. Zo hebben zij een eigen plek als wij table dhote voor onze gasten serveren.
De ruimte is inmiddels helemaal leeg.
De net gebouwde natuurstenen schouw moest nog afgewerkt worden.
Achter de grote blokken moest een mengsel van kalk en zand komen om de blokken aan elkaar te lijmen. Van Victor, de steenhouwer, hebben we geleerd hoe dat moet; je legt een infuus aan, gebruik makend van een plastic cola fles met daaraan een stuk tuinslang.
In de fles doe je een mengsel van kalk, zand en water wat redelijk vloeibaar moet zijn
Dat stop je in de te vullen gaten en voila alle kieren en holtes vullen zich zonder moeite.
Om te voorkomen dat het vloeibare mengsel tussen de natuurstenen blokken er weer uitloopt prop je voordat je begint met gieten alle kieren met stroken matras schuimrubber
Na een paar uur haal je de matras schuimrubber weg en zit alles aan elkaar.



het klinkt allemaal heel makkelijk maar als het mengsel niet vloeibaar genoeg is gebeurd er helemaal niks, als het te vloeibaar is sijpelt het alsnog door het schuimrubber.
Patrick (een goede vriend) en Matt hebben in iedergeval veel plezier gehad om alles te vullen en............ het is mooi geworden.



De volgende klus was de vloer leggen, het zijn eiken vloerdelen die sinds oktober 2012 achter onze tv opgestapeld lagen zodat ze op kamertemperatuur konden blijven.
De vloer is gelegd, met kleurstof donker gemaakt en 3x in de olie gezet
Nu moeten de wanden en plafond nog iets bijgestuucd en daarna geverfd worden.
Het was natuurlijk logischer geweest als we dat gedaan hadden voordat de vloer gelegd werd. Maar we hadden nu hulp dus dan passen we plannen gewoon aan.

De kids hadden nog tot maandag 4 maart vakantie. We hadden de kinderen van Nederlandse vrienden te logeren en hadden het druk met alles ijs vrij houden en verder te werken aan de nieuwe keuken.

Ook al is de keuken is ons huis zeker nog niet af, zijn hier alvast een paar foto´s .



De zwevende kasten waren 60 cm diep en zijn aangepast naar 38 cm zodat er voldoende ruimte rondom het kookeiland blijft.




De randen romdom de deuropeningen zijn voor een deel tot het natuursteen schoongebikt, een tijdrovende klus.



Zicht vanaf de doorgang naar ons trappenhuis richting de ruimte waar vroerger onze keuken was. De grote roestige oude orangerie-deuren (gekocht bij een oude bouwmaterialen bedrijf) geven nu toegang tot de ruimte voor de kids (was voorheen de oude keuken)
Voor alle duidelijkheid, het kookeiland staat eigenlijk in mijn oude kantoor.



De alluminium keuken in combinatie met al het mat glas van de wanden en het lichte keukenblad maakte het erg klinisch.
Vandaar de groene muren , waar we overigens heel blij mee zijn.

Het is wel zo dat er inmiddels duidelijk 2 mogelijkheden zijn.
Of men vindt ´het prachtig/wow´, doelend op het constrast tussen de moderne keuken en de rest van ons huis
Of......... de commentaren zijn ´het is even wennen´ ´het schijnt mooi te zijn zo een contrast´
Wij zijn hoe dan ook blij met onze Alluminium keuken en met de groene muren erbij wordt je helemaal blij.
Bovendien heb je als je aan het kookeiland werkt prachtig zicht vanuit alle ramen en volop contact met onze woonkamer.
We hebben er zin in om zo voor onze gasten te koken.



En eindelijk gaan we dit jaar weer verder waar we vorig jaar niet aan toe gekomen zijn.
Het africhten van onze trekpaarden.
Zondag een week geleden moesten onze bolle beren, zoals we ze in de winter noemen, er weer aan geloven. De vorst was redelijk uit de grond en longeren stond op het programma.

Titan, ons lichte trekpaard was braaf met longeren, was traag in draf met regelmatig een protest bok ertussen door. Annabelle zat er op terwijl hij rustig aan het uitstappen was aan de longe

Troy (de donkere) ging redelijk goed, Annabelle heeft even op hem gezeten en is er toch weer afgegaan. Reden: Napoleon, onze jonge drukke Teckel, was door de weide aan het rennen en dat vond Troy toch wel redelijk eng en gedroeg zich schrikkerig. We besloten dat het veiliger was om zonder iemand erop te logeren.

Inmiddels hebben we meerdere keren gelongeerd. Afgelopen zondag was een topdag voor Titan. Hij draafde keurig zijn rondjes en.............. ging er 2x met longe en al in galop vandoor. Oorzaak: wederom Napoleon, onze stoorzender en voor de paarden altijd een reden om uit je dak te gaan............ Uiteindelijk zijn we prima geeindigd.