We zijn net op tijd klaar met alle omheiningen verbeteren van de paarden want ook bij ons is het net als in Nederland sinds eind januari erg koud.

Onze werkzaamheden zijn naar binnen verhuisd.
Eindelijk gaan we in ons in huis weer eens aan de slag.
Maandag 30 januari hebben we onze slaapkamer leeggehaald en zijn we voor de aankomende 2 weken ( hopenlijk niet meer, want we willen nog heel veel meer doen) verhuisd naar de confortabele logeerkamer.
De logeerkamer is in het schuurgedeelte op de eerste verdieping, bereikbaar via ons eigen trappenhuis.



dinsdag 31 januari hadden we onze eerste serieuze sneeuw, vandaar ook deze foto´s
Sinds die datum zijn we continue code orange voor Grand Froid (forse kou).
Het is niet zo zeer dat het zo extreem koud is.
Het varieert tussen de -12 en -16 en overdag -4 tot -7 maar het is vooral de wind waardoor de gevoelstemperatuur rond de -20 is.
De Fransen hebben er een mooie uitdrukking voor C´est glaciaal ( het is ijzig) Le vent est mordant ( de wind is moordend (koud bedoelen ze dan))

De kou zorgt voor veel extra werk.
Julius sjouwt zich suf om kruiwagens met stookhout binnen te brengen. Momenteel zijn dat 4 kruiwagens per dag.
Er staan continue 3 houtkachels te branden. Onze woonkamer, keuken en in onze slaapkamer.
Regelmatig hebben we dan ook nog de houtkachel in het jachthuis branden.

Elke ochtend is het een vaste routine met de kou:
kachels in huis weer fors opstoken
zorgen dat de kids naar school kunnen
al het water door laten lopen in ons huis, de chambres d´hotes en het jachthuis
Met de honden via een omweg door het bos naar de paarden wandelen. 2 balen hooi, biks en appels voeren.
het ijs uit de waterbak van de paarden kapot slaan.

rond 10 uur koffie

Alleen dat laatste lukte de afgelopen dagen lang niet.
Door dat we een stevige noorden wind hadden bevroor de leiding die over onze niet geisoleerde droogzolder loopt waardoor we in onze wasruimte geen water hadden.
Dit is inmiddels al 3x gebeurd en elke keer is het met allerlei truucjes weer gelukt om het water weer aan de gang te krijgen ,,,, maar het kost een hoop tijd.


Maar we mogen helemaal niet mopperen want we kunnen het in huis , zeker op de begane grond, goed warm houden.
De kinderen hebben electrische dekens omdat het boven wel koud is.

Inmiddels zijn we goed bezig in onze slaapkamer, ooit hebben wij alleen het plafond en de wanden snel gestuucd en geschilderd. Voor de rest was er nooit wat gebeurd.
Nu pakken we het goed aan. Het sloopwerk is gedaan, 15 zakken puin afgevoerd, onder de ramen geisoleerd met dikke platen, de dikke natuurstenen wanden bij de ramen schoon gebikt, muren en plafond bijgewerkt en nog heel veel niet zichtbaar werk maar wat heel veel tijd kost.
Daarnaast hebben we een deel van de vloer van Julius zijn kamer gesloopt om daar o.a. extra electra aan te leggen.
In Annabelle haar kamer hebben we haar inloop kleding kast leeggehaald omdat we alleen via deze ruimte op onze zolder kunnen om het electra voor Julius zijn kamer verder aan te kunnen leggen.
Kortom het is overal stof en chaos op de eerste verdieping.



De slaapkamer is klaar om te schilderen.
Onze hele grote kast (rechts op de foto) hebben we nu op een plank met wieltjes gezet omdat het te veel werk is om hem uitelkaar te halen.
We hebben net als in de Chambre de DAMAS 3 grote raampartijen met zicht op het kasteel en de heuvels met koeien.

Maar sinds vandaag is er duidelijk het keerpunt. De opbouw fase begint.
Eind van de middag en begin van de avond hebben we onze slaapkamer geschilderd en nu..... is de vloer eindelijk aan de beurt.

En verder gaat alles goed.
Onze Nappie heeft een ´designer fout´ hebben we ontdekt. Want met de sneeuw zijn niet alleen zijn poten maar ook zijn hele buik een ijsklomp
Maar hij heeft het naar zijn zin !!



Titan (ons Percheron trekpaard)zijn hoef gaat goed. De smid is uiteindelijk zaterdag 28 januari gekomen , Hij heeft de hoef nog verder opengehaald maar gelukkig was de hoefzweer toch voldoende weggehaald.
We zijn nog 5 dagen doorgegaan met de behandeling van zijn hoef en hij is zienderogen opgeknapt.

Onze houtkachel is de place to be.
Napoleon en kleine Floortje liggen om de beurt achter of voor de kachel. Er is geen ruzie, een soort roulatie systeem wat stilzwijgend wordt uitgevoerd.

Vivaldi is het liefste buiten in de sneeuw, hij vindt het heerlijk, Duchesse niet, die ligt ook pontificaal voor de kachel.

David mocht afgelopen woensdag met school voor het eerst een dagje skien.
Om 6 uur ´s ochtends vertrok hij met een schoolbus vanuit Couches naar Metabief in de Jura en was om 9 uur ´s avonds totalloss weer thuis.
Hij stond om 10 uur op de ski´s kreeg ´s ochtens les en vertrok ´s middag met de gymleraren naar de groene en blauwe piste. Om 6 uur zaten ze weer in de schoolbus naar huis.
Het is toch wel heel leuk om in Frankrijk te wonen.
Alleen donderdag ochtend opstaan was een drama.....

En ondanks dat schaatsen hier totaal niet leeft hebben we toch plezier op het ijs.
Op de rivier vlakbij de boerderij van onze buren hebben we zondag met sneeuwlaarzen en skibroeken aan heerlijk 2 uur ijshockey gespeeld met gewone hockeysticks en een tennis bal.
Het is vrij snel stromende rivier maar erg ondiep, niet meer dan kniediep, al zou iemand er door heen gaan is het geen ramp. Het was hoe dan ook erg leuk.



Op ons meer kunnen we niet lopen.
Het stromende water en de daarbij horende wisselde waterstand zorgt voor instabiel ijs.



Vanmiddag zagen we trouwens dat er een blauwe reiger vlakbij de kant van het meer in het ijs is vast komen te zitten en waarschijnlijk doodgevroren is.
Zag er triest uit.
Gelukkig zijn er nog 11 !!!! witte zilver reigers die een enorme den bij het meer als slaapplek gebruiken. We zien ze ´s avonds aankomen en in de loop van de ochtend weer vertrekken. Hier bij het meer is momenteel met al het ijs niks te eten.