overzicht van het landgoed. Kasteel, huizen, jachthondenhuis en op de voorgrond het meer.
Eindelijk was het zover, de dakpannen van het linker lage gedeelte van het jachthondenhuis konden gelegd worden. Het jachthonden huis (1820) wordt de toekomstige gite met prachtig uitzicht op het kasteel en het meer.
Het is sinds begin januari overdag gemiddeld -3 en ´s nachts rond de -10. Gelukkig is het wel droog. Met een extra trui en sjaal kom je een heel eind.
Zaterdag hebben we volop pannen gelegd.
Het is nog een heel gedoe, de nieuwe dakpannen staan namelijk op pallets buiten. Door de sneeuw, regen en nu weer vorst zitten ze aan elkaar vast gevroren of hebben ze ijslaagjes. Ik zoek uit wat we op dit moment kunnen gebruiken. Die pannen breng ik naar boven en Matt legt ze op het dak.
Om de rij zetten we de pannen met een soort ijzeren haken in de vorm van een 8 vast aan de panlatten. Bij de overstek zetten we zelfs elke pan vast, die hebben veel meer te verduren bij storm en zo blijft het dak als het goed is op zijn plek
Tussen de dakactiviteiten heeft Matt het dichtgemetselde raampje aan de zijkant opengebroken.
Resultaat, prachtig lichtinval in het huisje en vanuit het huisje nu een prachtig uitzicht op het kasteel
Daarna volgde voorbereidingen treffen voor de nok, waaronder de nokbalk maken en installeren.
Het leggen en vastzetten van de dakpannen aan de kopse kant van de overstek.
Folie op de nokbalk en als laatste de nokpannen vastschroeven.
Het weerbericht was droog weer met lichte vorst overdag. Helaas, we hadden poedersneeuw terwijl Matt met koude billen op de nok zat en ik heel voorzichtig ladder op ladder af nokpan voor nokpan aangaf.
Maar nu .... Het linkerdakdeel is klaar !!
Het gemetselde raampje is gesloopt, een deel van het steigermateriaal voor dit gedeelte van het huisje is definitief weggehaald. Langzaam maar zeker wordt het huisje weer in ere hersteld.
Voor het eerst in de ruim 6 jaar dat wij hier wonen is dit stuk dak van het jachthondenhuis dicht en daar zijn we best trots op.
De winter arriveerde weer met hevige sneeuwval woensdagnacht. Donderdag ochtend kwamen de schoolbussen niet opdagen.
Ik kreeg pas om 9 uur iemand te pakken op het College. ´ ik moest maar een uurtje wachten en dan weer bellen.
Om 10 uur belde ik weer en wat bleek Van de ongeveer 300 leerlingen waren er maar 51 op school gearriveerd.
Het verzoek van school was dan ook duidelijk , houdt de kinderen maar thuis vandaag.
Het is natuurlijk wel zo dat het College in Couches (voor Julius en Annabelle) een regio school is waarbij de meeste leerlingen per schoolbus in een straal van 20 km wonen.
Met sneeuw op de kleine weggetjes, geen schoolbussen en werkende ouders is het niet makkelijk om je kinderen zelf naar school te brengen.
Op de lagere school van David waren bijna alle kinderen op school. Op deze kleine school komen de meeste kinderen uit Couches.
Toch deed het hoofd van de school helemaal niet moeilijk toen ik vertelde dat ik die donderdag liever niet alleen voor David naar school wilde rijden.
Voor vrijdag was er Vigilance Orange:slecht weer. Er werd sinds donderdag middag gewaarschuwd voor veel sneeuw en storm waardoor het gevaarlijk kon worden.
Ondertussen snappen we dan dat we met zo een waarschuwing de wekker niet om 7.15 hoeven te zetten. De bussen rijden toch niet.
Ik heb niet eens gebeld naar school. Het had weer gesneeuw, kortom geen bus. In de ochtend was het toch prima weer, eigenlijk hadden we spijt dat we de kinderen niet zelf naar school hadden gebracht. Achteraf bleek dat op vrijdag er zelfs nog maar 40 leerlingen op school zijn geweest.
In de middag viel er weer veel sneeuw , de storm bleef uit, het waaide wel heel fors.
Na overleg gepleegd te hebben met Jean Noel (onze buurman) hebben we de vriendjes Titan en Troy, onze jonge Percheron trekpaarden, toch maar op stal gezet, het gaf een rustig gevoel.
De wind in combinatie met langdurige stuifsneeuw had prachtige sculpturen gemaakt op de nokken van de verschillende daken.
Iets minder leuk was dat door de forse wind de stuifsneeuw tussen de pannen door gewaaid was en er over een groot gedeelte van onze droogzolder
(het schuurgedeelte achter ons huis waar we de was drogen en die we als opslagplaats gebruiken) bedekt was met een laagje sneeuw.
Een prut klus om het weer weg te halen. Alles moest van zijn plek en schoongeveegd worden. Het heeft me een hele middag gekost.
Als het hard waait moeten de houtkachels laag staan, anders branden ze te hard.
Met als gevolg dat het zaterdagochtend in huis 15 graden was. Binnen een paar uur was het weer richting de 17 graden.
Met gewoon vorst of sneeuw, zonder wind, hebben we het overigens op de begane grond lekker warm in huis.
De kinderen hebben inmiddels allemaal een electrische deken waar ze o zo blij mee zijn, boven is het namenlijk niet verwarmd.
Al die sneeuw levert trouwens mooie plaatjes op, zoals de tractor met sneeuwschuiver die trouw soms 2x per dag onze oprit tot aan het hek schoonmaakt.
Al met al hadden de kids een lang weekend doordat ze 2 schooldagen thuis waren.. Ze genoten volop van sleen en spelen in de sneeuw. De dag temperatuur lag rond de -5 , ´s nachts inmiddels vaak rond de -13
En onze dieren, die vinden de sneeuw prima.
Titan en Troy dravend door de sneeuw
Onze honden, Vivaldi en Duchesse, op het bruggetje wat naar het eiland van het meer gaat.
Hoe dan ook Frankrijk en zeker wij zijn in de ban van het weer.
De bakker aan huis komt niet, de postbode komt niet.
Wij passen ook onze plannen er op aan en komen weinig van het terrein.
Toch kunnen we nog heel veel doen.
We gaan nu weer verder met voorbereiden van de balkconstructie van het dak van de uitbouw van het jachthondenhuis.
Een enorme klus met loodzware balken. Dit kan allemaal in de schuur.
zomaar een detail van het landgoed
En sneeuw ? Het blijft prachtig
Hartelijke groet,
Matthew & Jitske