 |  | Château de Digoine |  |  |
Maandag,15 november historisch hoogtepunt waterhoeveelheid
16/11/2010Een enkel bericht over maandag 15 november 2010
We werden wakker na een nacht volop regen (en een heel natte week ervoor) en waren stom verbaasd dat de rivieren en het meer volledig buiten hun oevers waren getreden.
Nog nooit hebben wij het zo hoog zien staan en zo een bulderende massa water zien voorbij gaan.
Sinds 1965 is het water op het landgoed nog niet zo hoog geweest.
Dat vertelde onze buurman toen ik even met hem stond te praten bij de kolkende massa vlakbij het kasteel. Hij was er vrij nuchter onder.
Het zou wel weer zakken maar zei hij met een rustige stem , wijzend op de massa voor onze neus.
Rond 8 uur bracht ik de kinderen richting het Maria kapelletje bij het begin van de oprit, daar worden ze opgehaald met 2 verschillende schoolbussen
Toen zagen we pas echt wat er aan de hand was.
Ons meer was nog nooit zo hoog geweest waarbij het water over onze oprit begon te sijpelen.
De brug van de weg naar Nolay, als je vanaf ons links en weer links gaat.
Het is het begin van het landgoed , normaal kan je met gemak onder deze brug door lopen, nu stond het water tot aan de brug.
Het meer volledig buiten zijn oevers gezien vanaf die brug. Het hele moeras gedeelte van het meer is onder water en een groot deel van de paarden weide bij het meer begon onder te lopen.
De ronding bij onze inrit. De plek waar altijd gevist wordt, de hele muur was onzichtbaar geworden.
Het water begon over onze oprit te sijpelen.
De laatste keer dat dit gebeurde was dus in 1965
De weide voor het kasteel, de sluizen en rivieren konden het water wat van het meer en langs het kasteel kwam aandonderen niet meer aan. Een groot gedeelte van de weide van de paarden kwam volledig onder water.
Op de achtergrond zie je de orangerie
De brug vlakbij de waterval ligt niet vast, het water was tot aan de brug gekomen.
De weide genomen vlakbij de brug over het riviertje
de kolkende massa die je op de vorige foto van veraf ziet.
Het is het water wat vanaf de weide bij het kasteel komt.
Als je bij het parkeerterrein bent zie je een lager gelegen weide die tussen de boerderij van de buren en het oude gedeelte van het kasteel is. Deze weide rijkt kilometers. Als je daar bij de muur staat is er een verval van 3 meter naar de lager gelegen weide.
Zo ver je kon zien stond deze vol water, een muur van water van meer dan 3 meter hoog.moest door 2 grote tunnels heen.
Het resultaat van de kracht van het water. boomstammen van het bosgedeelte voor de orangerie werden meegenomen in de stroom naar de weide voor het kasteel.
De eerste brug moest vast gezet worden omdat het water nu echt te hoog was.
Ook hier een gevaarlijke massa water.
Matt en Jan Paul zijn bezig om de brug met een kabel vast te zetten.
Als je goed kijkt zie je tussen de bomen door de brug naar het eiland.
Inmiddels onbereikbaar geworden, zwevend op het water.
Vastzetten kon niet meer.
Ook het wandelpad langs ons meer richting het eiland was niet meer bereikbaar .
Het eiland stond ver onder water.
Ook grote gedeeltes van het bos achter de orangerie begonnen onder te lopen.
De weide langs het meer liep heel snel omhoog dat de omheining van de paarden van 1,5 meter hoog op een aantal plekken niet meer te zien was.
De gegavaniseerde 200liter bak met water er in was aan het ronddrijven op het water. Onze jonge trekpaarden vonden het wel interessant, toch hebben we ze voor de zekerheid binnen gezet.
De enige schade is het electrische kastje bij de paarden weide, die heeft ondanks dat hij ruim een meter boven normaal niveau van het meer aan een boom hangt, volkomen onder water gestaan.
Waarschijnlijk zijn we wel wat vis kwijtgeraakt.
Verder was het eigenlijk een indrukwekkende dag want zo omgeven door massa´s bulderend water is de natuur is wel heel aanwezig..
Want zo snel als het water er was, zo snel was het ook weer op normaal niveau.
Hartelijke groet,
Matthew & Jitske
We werden wakker na een nacht volop regen (en een heel natte week ervoor) en waren stom verbaasd dat de rivieren en het meer volledig buiten hun oevers waren getreden.
Nog nooit hebben wij het zo hoog zien staan en zo een bulderende massa water zien voorbij gaan.
Sinds 1965 is het water op het landgoed nog niet zo hoog geweest.
Dat vertelde onze buurman toen ik even met hem stond te praten bij de kolkende massa vlakbij het kasteel. Hij was er vrij nuchter onder.
Het zou wel weer zakken maar zei hij met een rustige stem , wijzend op de massa voor onze neus.
Rond 8 uur bracht ik de kinderen richting het Maria kapelletje bij het begin van de oprit, daar worden ze opgehaald met 2 verschillende schoolbussen
Toen zagen we pas echt wat er aan de hand was.
Ons meer was nog nooit zo hoog geweest waarbij het water over onze oprit begon te sijpelen.
De brug van de weg naar Nolay, als je vanaf ons links en weer links gaat.
Het is het begin van het landgoed , normaal kan je met gemak onder deze brug door lopen, nu stond het water tot aan de brug.
Het meer volledig buiten zijn oevers gezien vanaf die brug. Het hele moeras gedeelte van het meer is onder water en een groot deel van de paarden weide bij het meer begon onder te lopen.
De ronding bij onze inrit. De plek waar altijd gevist wordt, de hele muur was onzichtbaar geworden.
Het water begon over onze oprit te sijpelen.
De laatste keer dat dit gebeurde was dus in 1965
De weide voor het kasteel, de sluizen en rivieren konden het water wat van het meer en langs het kasteel kwam aandonderen niet meer aan. Een groot gedeelte van de weide van de paarden kwam volledig onder water.
Op de achtergrond zie je de orangerie
De brug vlakbij de waterval ligt niet vast, het water was tot aan de brug gekomen.
De weide genomen vlakbij de brug over het riviertje
de kolkende massa die je op de vorige foto van veraf ziet.
Het is het water wat vanaf de weide bij het kasteel komt.
Als je bij het parkeerterrein bent zie je een lager gelegen weide die tussen de boerderij van de buren en het oude gedeelte van het kasteel is. Deze weide rijkt kilometers. Als je daar bij de muur staat is er een verval van 3 meter naar de lager gelegen weide.
Zo ver je kon zien stond deze vol water, een muur van water van meer dan 3 meter hoog.moest door 2 grote tunnels heen.
Het resultaat van de kracht van het water. boomstammen van het bosgedeelte voor de orangerie werden meegenomen in de stroom naar de weide voor het kasteel.
De eerste brug moest vast gezet worden omdat het water nu echt te hoog was.
Ook hier een gevaarlijke massa water.
Matt en Jan Paul zijn bezig om de brug met een kabel vast te zetten.
Als je goed kijkt zie je tussen de bomen door de brug naar het eiland.
Inmiddels onbereikbaar geworden, zwevend op het water.
Vastzetten kon niet meer.
Ook het wandelpad langs ons meer richting het eiland was niet meer bereikbaar .
Het eiland stond ver onder water.
Ook grote gedeeltes van het bos achter de orangerie begonnen onder te lopen.
De weide langs het meer liep heel snel omhoog dat de omheining van de paarden van 1,5 meter hoog op een aantal plekken niet meer te zien was.
De gegavaniseerde 200liter bak met water er in was aan het ronddrijven op het water. Onze jonge trekpaarden vonden het wel interessant, toch hebben we ze voor de zekerheid binnen gezet.
De enige schade is het electrische kastje bij de paarden weide, die heeft ondanks dat hij ruim een meter boven normaal niveau van het meer aan een boom hangt, volkomen onder water gestaan.
Waarschijnlijk zijn we wel wat vis kwijtgeraakt.
Verder was het eigenlijk een indrukwekkende dag want zo omgeven door massa´s bulderend water is de natuur is wel heel aanwezig..
Want zo snel als het water er was, zo snel was het ook weer op normaal niveau.
Hartelijke groet,
Matthew & Jitske
Nieuws 2024
Nieuws 2023
Nieuws 2022
Nieuws 2021
Nieuws 2019
Nieuws 2018
Nieuws 2017
Nieuws 2016
Nieuws 2015
Nieuws 2014
Nieuws 2013
Nieuws 2012
Nieuws 2011
Nieuws 2010
Nieuws 2009
Nieuws 2008
Nieuws 2007
