Nappie, onze jonge teckel Napoleon, heeft het weer beredruk in het najaar.
We weten niet hoe hij het doet maar op de gekste tijdstippen van de dag en vooral ook ´s avonds laat krijgt hij het voor elkaar om egeltjes te vinden, hetzij ergens op het terrein of ergens ver in het bos. Niet dat we hem kwijt zijn hoor; hij blaft zich helemaal suf en probeert ondertussen onder de egel door te graven of hem mee te nemen in zijn bek.




Ophouden komt niet voor in zijn vocubulaire waardoor (een van de kids of Matt) op zoek moeten gaan naar Napoleon
En dat ! heeft hij inmiddels door. Slim als hij is houdt hij vervolgens zijn bek zodat je hem niet kan vinden. En vind je hem wel dan probeert hij er met egel in de bek er vandoor te gaan, bij voorkeur in onmogelijk bramen gewas.

Napoleon kan de egel gelukkig niks doen; die ligt opgerold en dient de tijd wel uit
Wij worden het vaak na een paar uur wel zat, want zo lang houdt hij het gemakkelijk vol; Vooral ´s avonds laat kan het natuurlijk niet ; vertrekt Matt gewapend met een zaklamp op Nappie jacht ;loopt richting het geblaf en hoopt dan
glinsteroogjes met het licht van de zaklamp te zien, uiteindelijk komt hij dan met een smoezelige teckel onder de arm thuis
Als het meezit is de egel de volgende dag weg, gebeurt dit overdag dan is er maar 1 optie, eerst Nappie binnen neerzetten, dan terug naar de plek des onheils en de egel op een andere plek neerzetten.

Nappie is vervolgens doodmoe maar wil toch nog graag terug naar zijn egeltje, hij zit treurig voor zich uit te kijken bij de deur in de hoop dat iemand hem weer naar buiten laat

En zo is er, als we Nappie langdurig horen blaffen, een nieuw werkwoord onstaan: Nappie is aan het EGELEN

Vivaldi en Duchesse onze 2 andere honden snappen er niks van, ze vinden het onzinnig gedrag en gaan niet eens kijken wat er aan de hand is



Er gebeuren langzaam maar zeker weer tussen door klussen
We hebben qua tuin en weide aardig wat in te halen
Soms is zo een inhaalslag heel snel gedaan, zoals in de grote weide bij het meer.



Begin juni hebben we op een donderdag heel zwaar noodweer gehad
Ik heb er toendertijd ook foto´s van op de weekmail gezet.
Helaas hebben we toen ook schade opgelopen aan het handgemaakte schaakspel van onze lieve nicht Joka Boeke.
Een van de nieuwe gifgroene stoelen was met de storm dwars door het schaakspel gejaagd.



Resultaat : Stoel kapot, niet zo erg
Een paar pionnenen een loper waren onthoofd; de zwarte koning en koningin waren er slecht aan toe en dat vonden we wel heel erg

Nadat de kapotte schaakstukken maanden in ons huis hebben gestaan zijn ze nu bijna allemaal weer terug op het schaakbord.

De kroon van de zwarte koning was uit elkaar gespat, de restanten van die kroon zijn er met een slijptol afgeslepen, vervolgens is de hele kroon van de koningin afgezaagd en op de door Matt onthoofde koning gezet,
die om de verwarring compleet te maken door deze reparatie nu koningin is geworden !



Het enige nieuwe stuk, de koning, komt eind oktober weer richting Frankrijk; Joka heeft een nieuwe gemaakt.

Hartelijke groet,
Matthew & Jitske