Hallo allemaal,
We zijn inmiddels 3 weken verder, het is beredruk.
En het is eindelijk mooi weer geworden.
2 weken geleden hadden we daadwerkelijk ´s avonds de kachel aan, nu zitten we tussen 12.00 en 14.00 uur binnen omdat het te warm is om te werken.
En dan opeens kom je thuis van de kids ophalen en zijn de gemeentewerkers bezig met onze prive weg te repareren.
Teer in combinatie met grijs grind en zo wordt elk diep stuk bijgewerkt.
De afgelopen jaren gebeurt dit elke keer en elke keer zijn we weer verbaasd dat zoiets zonder kosten en zonder overleg spontaan gedaan wordt.
We zijn er blij mee, ook al is het nu na al die jaren een soor lappendeken aan het worden.
De kids hebben het druk.
Julius heeft het seizoen van Judo afgesloten en heeft nu de oranje band waar hij heel trots op is.
David is heel enthousiast over poney rijden en rijdt inmiddels op grotere maat poneys.
Ook gaan hij en Julius meedoen aan een demonstratie op de poneyclub.
Julius moet een paar wedstrijden horseball doen. Een sport die hier in Frankrijk al 30 jaar bestaat en steeds populairder wordt.
Je bent op je poney met een equipe van 4 poneys in totaal, die strijden tegen de andere equipe.
Je hebt een volleybal die in een soort leren netwerk van handvaten zit. Hierdoor kan je de bal van de tegenpartij proberen af te troggelen door hard aan een van de handvaten te trekken. De bal moet je zo snel mogelijk in het doel gooien.
En daarbij moet je ook verplicht overgooien naar je teamgenoten.
De doelen zijn een metalen paal met daarop een rond metalen frame wat niet echt groot is.
Het is een behendigheidsspel waarbij je niet van je poney af mag . Valt de bal op de grond dan moet je ver genoeg bukken/hangen om de bal weer op te rapen.
De stijgbeugels zitten met een soort dik touw onder de buik van de poney aan elkaar gemaakt waardoor het zadel niet schuift als je zover moet bukken.
Door de vele leren handvaten kan je bal afpakken van de tegenpartij en er zo snel mogelijk vandoor gaan.
Kortom, het is erg leuk en best moeilijk, vaak doen ze het ook op klein shetlanders zonder zadel waarbij er natuurlijk regelmatig iemand af valt.
Maandag zijn Annabelle en Julius op schoolreisje geweest, natuurlijk wel een educatief reisje maar..... wel leuk.
In de ochtend zijn ze naar Chateau de la Rochepot geweest, het kasteel wat tegen de berg aan ligt in het dorpje Rochepot, net na Nolay.
In de middag waren ze naar Saint Romain. Dit plaatsje staat bekend om zijn tonnelerien, grote bedrijven waar de eiken houten vaten voor de wijn worden gemaakt.
Ook hebben ze geleerd om een soort klei te maken waardoor je op de oude methodes muren bouwden.
De juf had in haar wijsheid besloten om de kids de dag erop een groot rekenproefwerk te geven waar we een deel van de zondag aan hebben gespendeerd.
Ook dinsdagavond na het schoolreisje hebben we ze toch nog even op moeten peppen om een uurtje voorbereiding doen. Gelukkig hadden ze allebei een goed cijfer Julius een15,5 en Belle en 16.
Je hebt hier cijfers tot 20, als je een 10 hebt heb je dus volgens het Nederlandse systeem een 5. Een 15,5 is tussen de 7 en 8 prima dus.
David is al op schoolreisje geweest. Als zes jarige was hij vorig jaar naar het kunstgeschiedenis museum in Dijon geweest en daarna naar Beaune.
Allemaal erg taaie kost voor een zesjarige. Dit jaar is hij naar de Grotten van Aze geweest en in de middag naar een museum van blikken speelgoed.
Geen speeltuin bezoeken in Frankrijk, dat is echt uit den boze.
Maar hij heeft het ontzettend leuk gehad.
Nog een paar dagen en dan is het grote vakantie tot ergens in september.
Julius en Annabelle gaan naar de laatste klas lagere school CM2 en David gaat naar de CE2.
Vanaf september geen zaterdag school meer, dat heeft Sarkozy voor elkaar gekregen. Het betekent wel dat de kids nog meer thuiswerk te doen krijgen.
Ik vind dat niet zo erg in dit geval omdat we nu echt op vrijdag weekend hebben.
Titan
Titan is geweldig opgeknapt, sterker nog, hij loopt eindelijk na ruim 5 maanden tobben niet meer kreupel en is ontzettend actief.
De celzouten die wij via gasten hebben gekregen, hebben denk ik ontzettend geholpen.
De hoef ziet er goed uit, kortom helemaal blij mee.
De afgelopen twee dagen hebben ze continue in de weide voor het kasteel kunnen grazen. Geen tijd gehad om ze ´s avonds terug te brengen naar de ´slaapweide´ bij het meer. Vanavond hadden we wel tijd, Matt had een overenthousiaste Troy en ik kon Titan nauwelijks houden terwijl ze normaal naar de andere wei sukkelen.. Kortom elke dag in de hand nemen is zo belangrijk !
Inmiddels hebben we ook het opblaaszwembad voor de kids geïnstalleerd. Na alle regen en koude weer is het eindelijk de moeite waard.
We hopen dat deze keer het water in de loop van de tijd niet groen wordt.
We hebben een soort robot stofzuigertje gekocht die de hele bodem afzuigt en dit in combinatie met chloor en meetsetje moeten we toch een heel eind komen.
Matt zijn vader is hier een aantal dagen geweest en heeft veel gedaan. De rozentuin is weer opgekuisd, de moestuin is omgespit en ontdaan van brandnetels.
De werkplaats kan je weer in lopen zonder dat je je benen breekt en vooral dat is een uitdaging want we bewaren zoveel troep.
Het vijgenboompje is eindelijk geplant (stond al een half jaar in een pot).
En hij heeft best veel eiken hout gespleten voor de houtkachels. Zwaar werk wat hij met veel plezier doet.
En ook de aanhanger is deels door Matt zijn vader en deels door een ander familielid (Ron) geschilderd.
De aanhanger is nu gebruiksklaar, heeft spatborden gekregen (is namenlijk verplicht op de openbare weg) en Matt zijn vader heeft houten schotten gemaakt zodat je beter een lading hout kan meenemen.
Op de linker foto de tractor aanhanger zoals hij er uitzag achter op een boerenerf.
Nu geverfd, voorzien van ijzeren staanders die je eruit kan halen, spatborden een systeem op de aanhanger zodat je hem ook aan een gewone auto te koppelen, het ziet er heel anders uit. Matt zijn vader heeft nog van een aantal planken zijschotten gemaakt. Inmiddels heeft de aanhanger zijn aankoop al bewezen. Het is ontzettend handig met gezaagd hout stapelen in het bos.
Al het laswerk is gedaan door een vriend van ons die daarvoor in de plaats de brandweerpomp kar heeft gekregen. Prima ruil.
Ook Dad doet volop huiswerk met de kids en hij is een fanatieke kaart speler waardoor de kids nu meer soorten kaartspelen kennen dan wij.
Al met al fijne en zeer gewaarde hulp en bezoek.
Matt zijn vader werd opgevolgd door Cees en Paula onze vroegere buren van om de hoek.
Elke zomer draaien ze een aantal dagen tot een week mee in ons leven.
De enorme ladingen met was worden uit handen genomen, we hebben een fantastische hulp met voorbereiden met table d´hote, kids huiswerk wordt gedaan, fietsen worden nagekeken en gerepareerd. Cees is opperbadmeester geworden omdat hij de robot stofzuiger na veel ge-emmer aan de praat heeft gekregen. Allerlei hand en span diensten worden verrricht, het verlicht onze taken waardoor we extra kleine dingen kunnen doen.
Matt kon daardoor ook aan de hooizolder beginnen en ik ben aan de gordijnen van David begonnen.
Doordat het opeens zo prachtig weer is wordt er rondom ons volop gehooid.
Het baart ons zorgen want we kwamen er gewoon niet aan toe om de hooizolder leeg te ruimen.
Elke ochtend op weg naar school rij ik langs het veld waar ons hooi vandaan moet gaan komen. Tot gisteren was er nog niet gemaaid maar tot mijn grote schrik
zag ik wel al de tractor met alle maai en keer apparatuur op het erf klaar staan. Inmiddels is vanochtend gemaaid, een 4 tal tractoren waren meerdere velden aan het maaien waaronder dus ook ons veld.
Binnenkort moeten we eraan geloven en dat binnenkort is heel snel.
350 balen wegwerken, genoeg voor 1 winter, het wordt een flinke klus !
Dinsdag heeft Matt zijn moed bijeen geraapt en is de zolder gaan inspecteren. Een grote berg oud stro en kapotte dakpannen is wat er weg moet.
Het stro opstoken is niet meer mogelijk, te veel brandgevaar.
Alles moet naar de vuilstort in Epinac gebracht worden. Dinsdagmiddag is hij met de landrover met de eerste lading vertrokken. De eerste 5 ladingen zijn inmiddels weg. Ook heeft hij vandaag meer dan 50 balen stro gebracht bij onze engelse vrienden in St. Leger sur dheune. Hij gaat het gebruiken voor composteren.
Het lijkt mij erg veel maar hij was er blij mee. Hij zal wel weten wat hij doet want hij is afgestudeerd bioloog.
Nog 3 grote ladingen stro. Dan misschien nog 2 ritten voor de troep die er op zolder ligt, dan de boel aanvegen en dan hebben we een verdieping schoon waar volgens onze buurman het stro en hooi al meer dan 30 jaar op lag.
Matt is vanmiddag even langs geweest bij Maison Rouge, het kleine huisje op de kruising richting Couches, om te informeren wanneer en hoe het hooi gaat arriveren.
6 stoere franse mannen met grote cowboyhoeden zaten daar uit te puffen van het vele werk in de warmte, omgeven door lege rode wijnflessen.
Aan het eind van de middag kwamen er twee nog even ter plaatse kijken.
Ze nemen een lopende band mee waarop de balen naar boven worden gebracht (in het frans heet het een tapis [tapijt]).
De lopende band loopt op 3 fasen, dat vergt wat aanpassing in onze electrische installatie. Matt gaat het tijdelijk aanpassen, het alternatief is anders 350 balen de trap op sjouwen. We zulllen het wel zien.
Matt heeft het al met al daardoor druk en is erg vies. Ik help niet mee, ik ben al 2 weken fors aan het hoesten en ben gedurende een week hees geweest.
Ik mag daarom van hem ook niet op de zolder komen. Maar ach zat andere dingen te doen.
Rechts de constructie van het andere stuk zolder dat haaks op het stuk ligt wat nu leeggehaald wordt.
Vooral de constructie is nog erg mooi met houten pennen.
Een grote stofboel. Het zolder gedeelte bestaat uit een laag en een hoog gedeelte waarbij rechts achterin een grote dump van oude dakpannen ligt.
Matt stapelt de landrover vol met los hooi, dan touwen erover heen en hup naar de vuilstort.
Je rijdt daar een soort heuvel op waarbij de containers dus lager liggen en je alles zo snel de container in kan schuiven
Gistermiddag ontzettend veel maaiwerk verricht totdat de maaitractor het begaf. Er is deze keer een plaatje afgebroken die de maaikap op zijn plaats dient te houden. Matt is weer aan het sleutelen geweest maar kreeg het niet verholpen. Gisterochtend de maaier maar weer in de paardentrailer gereden en naar onze vriend gegaan die ook aan de aanhanger al het laswerk had gedaan. Eind van de ochtend was alles weer in orde. Er wordt ook zoveel van dat ding gevraagd.
Cees zijn hand met daarop David zijn hand
Matt zijn vader heeft nogal wat oud eiken hout gespleten wat langs de oprit lag.
Hier kwam dus deze dame uit.
Een cerf volant zoals dat heet in het frans of te wel een vliegend hert. Alhoewel zo heet de mannelijke helft die nog groter is en een gemeen groot gewei heeft.
Deze dame hebben we maar een vliegend ree genoemd.
Ik vind ze eng ! Heel af en toe zie je er een vliegen, maar je hoort ze nog aankomen ook. Een soort mini helicoptertjes.
Het duurt overigens een aantal jaar voordat ze zo groot zijn, ze leven in oud eiken bij voorkeur bij stronken. Vandaar dat wij haar tegenkwamen.
En nu? Nu wordt het de race tegen het hooi. Voor morgenochtend staat er alweer een volle landrover lading stro, klaar voor de vuilstort.
We hebben het druk met de chambres d´hotes, een pittige combi.
Volgende week maar eens een dag heel vroeg naar bed.
Jitt