We restaureren momenteel het jachthondenhuis Maison de Brenet.
Het huisje staat vlakbij de grote toegangspoort midden op het landgoed met uitzicht op het meer.
In 2008 hebben we vergunning gekregen voor het verder uitbouwen en totaal restaureren van het jachthondenhuis wat rond 1820 gebouwd.
Het was er slecht aan toe. We doen alles zelf, een enorme klus

Uitleg en 3D foto´s met betrekking tot hoe het gaat worden kan je terugvinden op :
Nieuwsbrief 2008 : 30 september 2008

Het is voor de maand november extreem zacht, wel regelmatig regen of miezer regen maar het vriest bijna niet.
Vorig weekend hebben we in T-shirt en Matt in blote bast het beton gestort voor de muren. En ondertussen gaat de gemeente gewoon verder met hun winterklaarmaken De beruchte waarschuwingsborden met ´Risk de verglas´ Mogelijke gladheid, zijn weer geplaatst.
De kalfjes van onze buren lopen nog steeds buiten, echt uniek voor november.
Wij hebben echter een paar keer buiten kunnen lunchen en dat in november.

We hebben haast met het huisje omdat de winter zomaar kan invallen en we dan moeilijker beton kunnen storten.
Al ons andere werk (orangerie dak , kasteeldak, goten enz ) is op hold gezet zodat we ons alleen maar richten op het jachthondenhuisje.

Met resultaat !

de achterwand van de aanbouw. overal komen draadstukjes uit, dit is de complete layout van de toekomstige keuken, inclusief apparatuur.
Aan de korte zijdes zie je blokjes hout in het piepschuim, die zijn bestemd voor de ophanging van de openslaande deuren.

Want de wanden staan inmiddels waardoor je een goed beeld gaat krijgen van de ruimte.
Omdat we met de Blokisol < polystyreen> blokken werken wordt zoals al eerder uitgelegd al het elektra werk, afvoeren in de gleuf verwerkt en later volgestort met cement.
En zo hebben we tijdens het bouwen de hele indeling van het keukenblok met de bijbehorende apparatuur bepaald, zijn alle leidingen en alle stopcontact punten bepaald. Maar ook de afvoersystemen van de badkamer, over alles moeten we vooruit denken. Het lijkt daardoor dan ook dat het bouwen van de muren langzaam gaat, maar wij zijn heel tevreden. Want straks is het allemaal heel makkelijk.

Aan beide zijdes komen grote dubbele openslaande deurpartijen.
Om de kozijnen houvast te geven in de blokisol in combinatie hebben we het volgende gedaan.
Vierkante blokjes hout gemaakt met daarin 5 grote schroeven die veel langer zijn dan het houten blokje. In de blokisol haal je met een groot mes het formaat blokje piepschuim weg, plaatst het blokje, vastzetten met purschuim
Doordat de schroeven extra lang zijn worden ze automatisch onderdeel van de te storten cement laag in de blokisol
En zo hebben we oersterke punten in de blokisol waar de scharnieren van de kozijnen in komen. Het klinkt misschien erg omslachtig, het is echter zo gedaan.

Op 14 november kregen we hulp van Jan Paul die zin had om 2 weken bij ons te komen helpen.
En wat voor hulp, we zitten net in het traject waarbij er continue vooruitgedacht moet worden voor leidingen, afvoeren, balkon aanhechtingen, definitieve indeling badkamer 1e etage, aanhechting met het oude huis, grootte trapgat, en zo nog 100 andere dingen.
Matt kan geweldig ´sparren´ zoals hij dat zegt met Jan Paul. Onze eettafel ligt voor de helft bezaaid met allemaal tekeningen en berekeningen en tijdens koffiedrinken, eten en ´s avonds zijn ze bezig met het uitdenken van alles.
Ik heb vooral de eerste week dat Jan Paul hier was veel gewerkt in de tuin en verder voornamelijk gezorgd dat zij verder konden en ik kids, beesten, huiswerk, materiaal halen en een lekkere warme maaltijd op tafel.
Als het kan ben ik ook van de partij, wat ik toch ook het leukste vind.



Matt en ik hadden al een heel groot deel van het steigerwerk opgebouwd, waaronder ook de lift.
Op de linkerfoto zie je de hele constructie , opgebouwd in het toekomstige trapgat waardoor we hem met de tijd ook voor de dakconstructie gewoon nog kunnen gebruiken.
rondom de steigerdelen zijn daklatten vastgetaped zodat je een soort liftschacht krijgt. Een pallet op zware spanbanden in combinatie met een lier die je links boven aan de foto ziet dient als systeem om de kruiwagens met beton en ander materiaal naar boven te krijgen.



Toen Jan Paul aan kwam waren de muren opgebouwd maar moesten de polystyreen lateien nog helemaal opgebouwd worden.
Het was een secuur werk want ze moeten in combinatie met de oudbouw de constructie dragen.
Uiteindelijk ging het opbouwen best snel maar daarna kwam het stellen van al het ´piep´ zoals het inmiddels heet.
Dat duurde 2 dagen, die ze hard nodig hadden, want hoe beter alles gesteld en daarna gestort is , hoe makkelijker straks de raam en deurpartijen gemonteerd kunnen worden. De pilaren werden helemaal met hout ingepakt en vastgemaakt met spanbanden

Al het ´piep´ is gestut met planken, daarna vastgezet met spanbanden om op die manier elke beweging uit de verschillende onderdelen te halen zodat we rustig kunnen storten.
Ook in het gebouwtje is het helemaal vol met steigerdelen en 19 stempels (metalen stutten)



En na heel veel controleerwerk met acceptatie van minimale tolerantie konden we de muren en de 2 kolommen gaan volstorten.
Ik ben van de beton molen, Matt en Jan Paul van het storten.


De steiger is verder uitgebouwd zodat je overal een goed loopvlak hebt waardoor je veilig de cement in de gleuven van de muur kan storten.

Het storten van de lange achterwand kon met volle kruiwagens.
Het storten van de pilaren ging met emmers beton en dan door op het hout te slaan met een houten moker zorgen dat het daadwerkelijk diep genoeg zakt om zo een compacte massa te krijgen.



Een stap vooruit, de muren zijn gestort , met zijn drieën hebben we de betonnen lateien op zijn plaats gezet.
Op de lift schaft is nog een etage gemaakt.
de zwarte plastic broodjes in combinatie met de lateien gaan de basis vormen van de vloer.



Julius en Annabelle hebben 2x per week 2 uur gym met telkens een periode 1 type sport. Tot op heden was dat tafeltennis, hardlopen maar sinds deze week is het een aantal weken boxen en rugby. Rugby is in Frankrijk veel populairder dan voetbal, vandaar dat de kids er aan moeten geloven.
Annabelle vind het hoe dan ook helemaal niks ......

Nu het zo eind november is, zijn het voor de kids best lange dagen.
Ze staan in het donker op om 7.10 , zijn om 8.05 allemaal met de bus vertrokken. David komt pas na 17 uur weer thuis en Julius en Annabelle pas om 17.35 in het donker thuis. Voor hun eigenlijk niet leuk. Hoe dan haal ik ze nu op bij het Maria beeld want in het donker door het bos naar huis wandelen is niet echt fijn.

Ondertussen gebeurd er tussendoor toch ook nog wel iets anders:
- ik heb bij de chambres d´hotes een aantal perken helemaal opnieuw beplant
- de beplanting voor het jachthonden huis, eigenlijk het stuk rechts net voorbij het grote toegangshek is fors aangepakt.
Afgelopen jaren hebben we niets aan de struiken gedaan zodat het vervallen jachthonden huisje wat minder in het oog viel
Nu ben ik begonnen met de grote snoeiactie waardoor het uitzicht vanaf het huisje straks erg fraai gaat worden.
Overal liggen stapels die ik binnen kort allemaal ga opstoken.
En verder help ik mee zodra ik kan.



De smid is weer langs geweest voor onze vriendjes, de Percheron paarden van inmiddels 2,5 jaar , het ging heel goed.
Een hoef geven wordt steeds makkelijker. Jammer genoeg hebben de vriendjes wel de neiging om hun volle gewicht op het opgetilde been te zetten.
Een voorhoef optillen gaat dan nog wel , een achterhoef is fors zwaar, wat wil je hun hoeven zijn inmiddels enorm.
Titan zijn hoeven zijn kerngezond , we hopen maar dat het zo blijft want de afgelopen winters hebben we fors getobd met ontstekingen.
Troy heeft nooit hoefproblemen maar heeft een ander probleem. Hij plaatst zijn rechterhoef gedraaid naar binnen. Sowieso kapt de smid zijn voorhoeven al anders bij zodat het iets corrigerend werkt maar het ziet er naar uit dat hij in het voorjaar op speciale voorijzers moet komen te staan waarbij de bedoeling is dat we de groei van zijn hoef langzaam kunnen aanpassen. We zien het allemaal wel in het voorjaar.
We hebben het volle vertrouwen in onze hoefsmid, hij is gespecialiseerd in het kappen van koudbloeden


Onze hoefsmid aan het werk, eerst met Titan en daarna met Troy.

Hij is niet meer fulltime hoefsmid omdat hij nogal last van zijn maag in combinatie rug heeft. Vandaar ook dat Matt met een eenvoudige leren riem de hoef omhoog houd zodat de smid rustig zijn werk kan doen.
Het is toch een heel verschil met in het begin toen de vriendjes nog in een speciale kooi gezet moesten worden.
(voor foto´s zie mail 2007, over kappen en bekappen 11 december 2007)

We hebben veel kunnen doen deze maand, het gaat goed !

Hartelijke groet,
Matthew & Jitske