In september begon het gedonder met de telefoonverbinding weer.
De buurvrouw had inmiddels al 3 weken geen telefoon meer en lag er eigenlijk niet wakker van.
Op een ochtend bracht ik de kinderen naar school en zag ik op de terugweg vlakbij huis een service wagen die voor France Telecom werkt , een gat naast de weg met een wirwar van draden er uit stekend en 2 mannen gezellig keuvelend aan het werk.
Ik kwam thuis en zei tegen Matt…. Ik ga nu de e-mail binnen halen en de belangrijkste telefoontjes plegen want volgens mij gaat het zo mis.
En ja hoor, midden in een gesprek hadden we geen telefoon meer.
Niet getreurd want ik wist precies waar ze bezig waren. Ik vertrok met de auto richting het gat. Helaas geen mannetjes meer. Ik weer naar huis, achter de computer een briefje in het Frans gedicht met de vraag waarom we opeens geen telefoon meer hadden en of ze even langs wilden komen.
Ze kennen ons terrein inmiddels goed want het is afgelopen zomer regelmatig voorgekomen dat we geen telefoon hadden.
En ja hoor, na een half uur kwamen ze het terrein op rijden, controleerden van alles en kwamen tot de conclusie dat ze verkeerde draden verbonden of onderbroken hadden, ze konden het hoe dan ook zo oplossen zeiden ze met een vriendelijke glimlach. En dat was ook zo.
Ze gaven ons hun directe 06 nummer zodat we voortaan niet meer de storingslijn van France telecom hoeven te bellen bij dit soort acties. (erg aardig van ze)
En wat waren we daar blij mee, want eind september en de eerste weken van october was het om de havenklap raak en zaten we soms een dag zonder telefoon soms een paar dagen, soms een uur. Wat bleek.......... ze waren nieuwe leidingen aan het leggen en dat zorgde nog al voor problemen
Inmiddels waren ´ de mannetjes´ zoals we ze zijn gaan noemen kind aan huis en werd het gesprek wat Matt met ze voerde steeds amicaler.
De laatste keer dat ze hier waren zeiden ze met een grens “a la semaine prochaine”, tot volgende week....
Het was niet nodig

Inmiddels is het op dit moment allemaal in orde, voor hoelang weten we nooit want er hoeft maar 1 boom om te waaien of een laagje sneeuw op leidingen te vallen en het is weer raak. Hoe dan ook wordt je niet boos, je bent blij als het weer werkt.

Het wordt kouder.




Ondertussen gaan de ´winterklaar maak taken´ gestaag door.
Want de winter komt al af en toe om de hoek kijken.
De Renault heeft zijn grote winterbeurt gekregen en is er klaar voor.

En onze houtkachel is gearriveerd
De oude tweedehands Jotul houtkachel hebben we goed via leboncoin kunnen verkopen ( een soort franse marktplaats)
De koper kwam ruim 200 km bij ons vandaan en meldde dat ze hem eind september op kwamen halen en dat we wel moesten weten dat haar man het in zijn rug had en hij niet mocht of wilde tillen. En dat terwijl zo een kachel ongeveer 220 kilo weegt.
Uiteindelijk heeft Matt de kachel op een kleine pallet gekregen en daarna met een in drie stukken doormidden gezaagde houten gordijnroede naar buiten gerold.
Zoals in de Moyen Age (zei David) het werkte prima , en met een soort houten overbrugging voor onze buiten trap konden we de kachel de achter laad ruimte van het busje letterlijk in rollen.

op rolletjes via een brede plank kon de kachel voorzichtig naar buiten gerold worden.
Matt had de landrover aan de andere kant van het huis gezet, de kabel via een open raam aan de kachel bevestigd zodat we het gewicht konden houden als de kachel via de dikke plank naar de nog te arriveren auto zou worden gerold. Het systeem werkte prima.

De nieuwe Jotul kachel liet nogal op zich wachten terwijl we wel al nachtvorst kregen en de keukenkachel het huis niet warm kon stoken.
Hij bleek ergens in een loods bij Metz gezet te zijn in afwachting van verder transport.
Uiteindelijk werd hij afgeleverd door een transportbedrijf met een vracht auto die helaas niet door de toegangspoort kon.




In de stromende regen moesten we de loodzware kachel overzetten in de achterbak van de Landrover en met hulp van een aantal mannen van de chambres d´hotes stond hij uiteindelijk op zijn plek.
Het is een wereld van verschil ondanks dat de kachel het zelfde type en aantal KW heeft.
De oude kachel hadden we 5 jaar geleden tweedehands aangekocht en had nog een oud binnenwerk systeem met kleppen die moesten kantelen en een pedaal.
De nieuwe kachel werkt veel makkelijker, heeft geen kleppen systeem meer waardoor er veel meer hout in kan en is door het nieuwe systeem ontzettend zuinig.
Hij gebruikt op dit moment de helft van het hout wat we met de oude kachel gebruikte. Een ander plus punt is dat het glas de hele tijd schoon brand waardoor je het vuur blijft zien. Een grote aanwinst, laat de kou maar komen.

de kachel arriveert in de stromende regen en kon niet door de toegangpoort.
Doordat de nieuwe kachel zwart is valt de enorme schoorsteenmantel nog meer op.


Ook het schilderen hoort bij het winterklaar maken.
Een aantal kozijnen en ook de grote dubbele deur systemen van de begane grond van de chambres d´hotes zijn onder handen genomen.
Deels afbijten, ontweringswater gebruiken en dan 2 x aflakken.
Ik ben nog niet helemaal klaar, de laatste paar ramen zullen tot volgend voor jaar moeten wachten omdat het nu ´s ochtends en ´s avonds te gauw vochtig is.

Een andere actie die nooit af is : het onderhoud van het landgoed en dan heb ik het niet over het bos maar het tuin gedeelte.
We zijn voor het eerst naar een Troc Plante (een soort beurs/brocante voor planten) geweest en ik vind het een geweldige uitvinding.
Het principe is dat je alle beplanting die je over hebt of niet meer wil, mee neemt en weggeeft aan bezoekers van de troc plante.
Je mag zelf beplanting van andere tuinliefhebbers meenemen. De hele truc is dat er niet betaald wordt.
Ik kende het hele systeem niet en zo arriveerden we met zijn allen in Sampigny les Marange zonder planten.
Ach het was niet erg, we mochten de boomgaard in waar de beurs was en planten uitzoeken.
Een ontzettende aardige mevrouw overlaadde ons met planten inclusief uitleg. En zo gingen we weer op pad met een achterbak vol gratis planten waaronder heel veel irissen. Thuisgekomen kwam er aan het eind van de middag een franse vriendin vragen of ik mee ging naar dezelfde Troc Plante.
Ik ben weer meegegaan en heb de mevrouw die me zoveel had gegeven een aantal planten uit onze tuin gegeven.

Al met al een fantastisch systeem om aan planten te komen want als iets duur in Frankrijk is dan zijn het wel bloemen en planten.
Inmiddels hebben we een aantal nieuwe perken bij de chambres d´hotes beplant, er staan nog een aantal zakken die geplant moeten worden.

De kids krijgen toch weer meer huiswerk al is het nog te overzien.
We merken wel hoe fijn het is om de zaterdag ochtend vrij te zijn, het maakt het weekend een stuk rustiger en langer natuurlijk.

De hoefsmid zou eind september komen voor het bekappen van de ´vriendjes´. Hij doet dat met kooi omdat ze achter niet goed hun hoef geven.
Helaas hij kwam niet opdagen, belde niet en wat bleek hij had problemen met zijn aanhanger. Of hij het op kon lossen wist hij niet. Al met al duurde het nog 1.5 week en verschillende telefoontjes voordat hij met het bericht kwam dat hij de metalen kooi ging verkopen en het bericht was dan ook dat hij niet meer kwam zolang Troy en Titan zich niet makkelijk laten bekappen. Jammer want we waren heel blij met deze smid.
Hij gaf ons een ander adres waar we het konden proberen. Die gebeld en in de derde week van oktober komen er 2 smeden om de paarden ´ al la francaise ´ te kappen.
Bij navraag blijkt dat te zijn dat ze met zijn tweeën 1 paard doen en dan wel zonder kooi. Ik heb er een hard hoofd in met onze zware trekpaarden maar we zullen zien.

Ook voor de paarden geldt dat we aantal dingen klaar moeten maken voor de winter
Voor de stal gaan we dit jaar zaagsel gebruiken, de pony club waar de kids rijden, gebruikt het ook en is er erg tevreden mee.
We hebben zaagsel kunnen regelen bij Joel, hij is onze bijna buurman die een eigen houtbewerkingbedrijf heeft. We kunnen het zaagsel gratis bij hem ophalen, hij brengt het anders naar de vuilstort. kortom hij blij, wij blij.
Vorig jaar hebben de veulens de weides in de winter fors kapot getrapt en ik zou dit jaar met de extreme kou en slecht weer ze toch wat vaker in de stal willen hebben met daarbij een uitloop achter de duiventil zodat ze in en uit kunnen lopen. Daar moeten we dan nog wel het een en ander voor doen.
Ondertussen hebben we wel al verlichting gemaakt in de stal, erg fijn , vooral omdat het nu al zo vroeg donker is.

Matt zijn zus, partner en 2 kids kwamen woensdag 15 oktober op bezoek.
Samen met haar hebben we Titan voor het eerst op een heel eenvoudige manier met twee lijnen laten stappen.
Het ging hartstikke goed. Veel beter dan met 1 longeerlijn want daar begrijpt hij niet veel van.








Al met al drukke weken veel gasten, familie bezoek en toch al heel wat gedaan.
we zijn tevreden