De Saone, de grote rivier door de Bourgogne was de afgelopen tijd op de hoogste waterstand sinds jaren, onze riviertjes werden donderende massa,s water
Maar eindelijk, na ontzettend veel regen is het weer wat beter . We hebben, afgezien van rond 7 december, nog geen echte winter meegemaakt. Vorige winter begon het pas echt koud te worden aan het eind van januari; We zullen zien, het schijnt het vanaf eind deze week te gaan vriezen

We hebben veel bezoek van lieve vrienden en familie gehad de afgelopen maanden
Matt zijn vader was er eind november tot en met het weekend van de knotters
Begin december kwam Jan Paul weer voor 2 weken meedraaien

Een van de eerste klussen was het weer plaatsen van de wand naar de huidige keuken in ons eigen huis met de prachtige orangerie deuren
Er stonden al wat foto,s op de vorige weekmail

Ook hebben we besloten om toch dakgoten te maken bij het jachthuis ivm opspattend water bij de openslaande deuren van het terras.

Alle goten moeten iets afwaterend zijn en dat betekend dat het plaatsen van de beugels een priegel werk is tussen daklatten en vooral ook een meten en meten en meten is.
Vandaar dat Matt en Jan Paul het hele jachthuis in de steigers hebben gezet



Want nu ze toch bezig zijn, worden er ook dakgoten boven de voordeuren gemaakt
Gelukkig hebben we qua infrastructuur onder de grond er rekening mee gehouden.



Zodra het regenachtige was waren Matt en Jan Paul bezig met het verbouwen van de gekochte showkeuken voor ons huis. Het is een keuken die aan de buitenzijde helemaal van Alluminium is. Het is makkelijker in onderhoud dan RVS, plus we wilden een heel moderne strakke keuken als contrast met de woonkamer
Zijwanden van kasten moesten verbouwd worden, elementen gingen ertussen uit, nieuwe indelingen kloppend met de ruimte uitdenken en zware glazen schuifdeuren moesten weer passen

Kristel onze nicht was de volgende die arriveerde; ze bleef een paar daagjes.

En verder hebben we stopwerk !
Het gebied voor de orangerie moet helemaal opgeschoond worden.
Een enorme klus omdat het vergeven is van een struik Sneeuwbes genaamd die maar doorwoekerd en ook mijn grote vijand de bramenstruik is rijkelijk vertegenwoordigd



Dus.....; ga ik elke dag , als het niet te veel regent , een uur naar dat stuk terrein en ben volop aan het snoeien , een goede fysio en ben ik eindelijk weer eens voor mijn gevoel nuttig en lekker bezig.

Zodra we na een stuk snoeien weer een boom bereiken hakken we de klimop door die op de meeste bomen zit. En zo ontstaan er steeds meer bolmen met bruin verdord klimop, over een half jaar is het blad erafgevallen en kan de boom herstellen

Het doel: als alles is gesnoeid in dit gebied, de omgezaagde bomen wegslepen en verzagen en dan hopen dat er in het voorjaar meer gaat groeien dan mos, bramen en ongewenste struiken. UIt ervaring weten we dat na deze fase in het voorjaar de brandnetel aanval komt en dat er nog heel veel met de bosmaaier gewerkt zal moeten worden
Nou we zijn er klaar voor en wie weet kunnen onze trekpaarden Titan en Troy in het voorjaar daar wel af en toe grazen



Maar voordat het zover is moeten we heel veel meters, stukje bij stukje vrijmaken
Alle kids vinden het leuk om elke keer een uurtje te helpen, het is ook leuk
Om de paar dagen maken we een vuur en stoken al het gesnoeide spul op



Met de kerst hadden we Rogier en Isolde te logeren en hebben een prachtige 3.30 hoge kerstboom gescoord in het bos achter ons huis.
Onze buurman is in het bos met toestemming van de familie van de graaf bomen aan het omzagen en had een top van een den laten liggen. En zo hadden we voor het eerst in jaren een echte volle kerstboom .

Graaf Comte de Ternay is overigens in december overleden.
Van hem hebben wij het landgoed in 2003 gekocht en zijn familie heeft alleen in onze commune van Saint Martin de Commune al 8000 ha in zijn bezit
Hoe dat nu verder gaat is afwachten het schijnt dat een van de zonen, die sympathiek schijnt te zijn, de taken overneemt. We hopen dat we door de wisseling van de wacht dit jaar geen padvinders in het bos achter ons krijgen. Het is maar even afwachten

Het schijnt dat de begrafenis van Comte de Ternay een happening en get togethering is geweest van alle belangrijke adel uit de verre omgeving.
Onze buurman Jan Noel was naar de kerkdienst geweest en vertelde dat de dienst geleid werd door 6 pastoren en ruim 2.5 uur duurde.
We wisten het niet op tijd, anders waren we misschien ook wel gegaan
Echt geliefd was hij niet, hij was niet makkelijk
Hierarchie was voor hem belangrijk, ook wij hebben daar vaak mee te maken gehad.




24 december, DAVID ZIJN VERJAARDAG, alweer 12 jaar
Al met al is zijn verjaardag over 4 dagen verspreid geweest omdat o.a kadootjes besteld via internet ivm de feestdagen net niet op tijd aan kwamen, we zijn gekozen feest maaltijd eerder hadden zodat Kristel er bij kon zijn ........... Het was heel gezellig



En ondertussen gingen we verder met de verbouwingsactiviteiten van de nieuwe keuken.
Vanaf de woonkamer gezien zijn de eerste kasten met melkglazen schuifdeuren aan de muur gehangen
De kasten zijn van 60 diep naar 35 diep gemaakt en ipv ze op de grond te plaatsen , hangen ze aan de muur met een onzichtbare steun aan de onderzijde.
zo wordt het minder kolossaal.
Boven de kasten en onder de kasten wordt nog gestuucd
Bij de grote stenen poort hebben we de 15 cm randen steenwerk schoongebikt
Dat is de voornaamste stof veroorzaker.
En zo komen er overal schoongebikte natuurstenen randen zichtbaar, het is monnikenwerk, maar je kan de klus op elk moment weer oppakken



Het kookeiland is geplaatst, gesteld, de onderkasten hebben een complete stoelendans meegemaakt. We ziijn eruit het staat nu zoals we het willen.
Een van de hoofdbrekers was het Cesar Stone stenen blad van 2.80 m bij 1.20 heel op zijn plek te krijgen. De zwakke punten waren de randen bij de gaten voor de wasbak en de inductiekookplaat.
Daarvoor hadden Rogier en Matt al de gaten aangepast naar de maten van de wasbak en inductiekookplaat die wij gekocht hadden.
Met veel puzzelen hadden ze de oplossing om het kantel moment van het stenen aanrechtblad zo kort mogelijk te houden.
het was best spannend, 150 kilo aanrechtblad kantelen, maar het is gelukt

Nog even ter info , de rode muur gaat weg , ik wil groen, Matt griezelt ervan en vindt wit al heel spannend