Hallo allemaal,

Na een paar daagjes vorst en prachtig weer is het nat en mild geworden.
Het meer staat hoog, de riviertjes maken een hoop lawaai.
Ook dat is winter in de Bourgogne.

Moeilijke telefoontjes gepleegd en met resultaat en dat is altijd fijn.

De hoefsmid.
Moeilijk omdat de fokker van te voren al had verteld dat het een goede smid is maar dat hij eigenlijk geen tijd meer heeft voor nieuwe klanten.
Serge (de fokker van Troy) zei dat we zijn naam moesten noemen zodat dat misschien zou helpen.
En na een paar weken er tegen aan te hikken heb ik deze week gebeld. Want een alternatieve hoefsmid die goed voor paarden is en daarbij ook Percherons wil kappen is er niet echt.
En YES.... hij komt aankomende vrijdag de hoeven kappen en kijken of Titan eventueel voor op ijzers moet.
En dan te bedenken dat Troy geen voetjes geeft en Titan alleen met veel geduld.
Hij gebruikt ook een speciale soort box waar ze ingezet worden en geen kant meer op kunnen.
Ook daarom zat ik er tegen aan te hikken.
Maar we hebben de smid bezig gezien bij Serge en hij is goed en is vriendelijk voor de paarden en dat zijn een aantal smeden hier in de buurt niet

Nu dat dit telefoontje goed ging, maar gellijk naar het volgende.

Onze bomen terug kopen !!
Het klinkt natuurlijk heel raar.
Maar in december 2005 hebben wij aan een industriele houtkapper bijna alle populieren die om het meer staan verkocht.
We praten dan over ongeveer 70 cuub, een stuk of 40 bomen.
De populieren zijn er ooit neergezet omdat ze veel vocht opnemen. In de tijd dat het meer uitgebaggerd is (heel lang geleden) zijn ze geplant.
De populieren zijn er aan toe om gekapt te worden. Populieren hout gebruik je echter niet in de kachel, het is zo op. Niet interessant voor ons dus.
Het wordt gebruikt voor papier, lucifers en om fruitkistjes te maken en eventueel als aanmaak hout.
Inmiddels hebben we deze beste man een aantal keer zien werken in het bos van de graaf en hij laat een enorme ravage achter.
Hij heeft een forestiere (een kruising tussen een mega buldozer en mega tractor) rijdt gewoon met zijn machine grote bomen omver en neemt alleen de grote stukken boom mee en laat de rest achter voor de eigenaar. Resultaat , alsof er een bom ontploft is .
In december 2005 hebben we de bomen aan hem verkocht en ook de cheque ontvangen en sindsdien liet hij niets van zich horen.
Alleen in juli 2006 belde hij een keer op om te zeggen dat hij die week alle bomen kwam omzagen.
Wij waren verbijsterd, midden in de zomer, bomen vol in blad, dat kon toch niet waar zijn.
We hebben toen geïnformeerd bij onze buurman (Jean Noel en bij de houthakker Jean Pierre verderop) en beide mannen zeiden dat dat echt niet kon.
Loofbomen zaag je om in de winter omdat er dan geen blad aan de bomen zit (minder troep) en omdat de sapstromen min of meer stil staan.
Bovendien hoor je met volle maan te zagen en dat was het ook niet.
Het is echt waar, er wordt hier echt mee rekening gehouden !
Dus nee gezegd op dat moment en gezegd dat hij in de winter van 2006 welkom was.
Sindsdien is het weer stil.
Inmiddels hebben we besloten dat we de ravage niet willen, het betekent voor ons maanden opruimen en is dat het allemaal niet waard.
We gaan in etappes een aantal bomen omzagen, het komt niet op een paar jaar.
Maar ja iemand (ik dus) moest Bruno bellen om te zeggen dat we de bomen weer terug wilden kopen want de cheque was zoals het hier in Frankrijk hoort al door ons geïnd. Ik zag de bui al hangen. Ik zou bellen en hij zou zeggen: ´ oh.......ik heb het hout al doorverkocht. of .... ik heb jullie net ingepland.... en wat zeg je dan.
Dus vandaar, ook dit telefoontje was al heel lang uitgesteld.
Nou ja, met de smid ging het goed dus dan toch maar bellen.
Matt zei, dat doe je toch gewoon en dat vond ik prima, hij mocht het doen !
Ik heb voor Matt een aantal zinnen op papier gezet en Matt laten bellen. Bomen is een mannen ding vind ik en Matt moet dat ook kunnen regelen.
En wat zei de beste Bruno. Prima, stuur maar een cheque en alles is in orde.
Adres heb ik genoteerd op een papiertje (dat lukt Matt nog niet), dat was dinsdag en wat nu ??
Ik ben het papiertje kwijt, ik moet hem morgen maar weer bellen en dan gelijk de cheque uitschrijven.
Dan zijn we opeens weer eigenaar van onze bomen !


rond om het meer staan dus een 70-tal van deze populieren. Als je goed kijkt zie je ook dunne witte lijntjes, dit is alvast een gedeelte waar de veulens grazen.
Het meer staat hoog, de kanten zijn ondergelopen, het heeft ook zo veel geregend de afgelopen 2 dagen en dat merk je gelijk aan de stand van het meer.

En dan hadden we nog het stookhout.
Doordat we de november maand veel gasten hebben gehad zijn we o.a. niet aan houthakken toegekomen.
En dit jaar hebben we dus 4 kachels draaiend in de winter tegenover 2 kachels vorig jaar.
Na wat gezoek in de Paravendue, het regio krantje, vond ik een houtboer die wel 10 cuub hout wilde afleveren.
Verzaagd in stukken van 50 cm en waar nodig gekliefd, 3 jaar gedroogd. Doen we, vonden we.
En zo heb ik vrijdag ochtend gebeld en stond vrijdag middag om 16.30 een oeroud vrachtautootje met een lading hout op het erf.
Het hout werd voor de duiventil gestort en na een middagje werken zat het in de houthokken. Goed droog hout en voorlopig kunnen we nu voort zonder dat we ons zorgen hoeven te maken.
Goede keuze! Probleem opgelost.



Het werd weekend, het eerste weekend sinds april dat we geen gasten hadden.
Geen ontbijt maken, geen table d´hote, de kids hadden geen school zaterdagochtend. Heerlijk, even niet hoeven zorgen.
Zaterdagavond zouden we neerploffen op de bank.
Het liep anders.
Zaterdag aan het eind van de middag kwam uit de schoorsteen hele donkere rook en de kachel stonk, de pijp was gloeiend heet.
Schoorsteenbrand !
In onze schouw staand kon je langs de pijp van onze kachel het vuur in de schoorsteen zien.
Wat doe je dan? Je controleert de inspectie luiken van de schoorsteen om te kijken waar het probleem zich bevindt, tempert de kachel en controleert buiten.
Het stonk dus de kids naar de algemene ruimte van de chambres d´hotes gebracht, verwarming aan gezet en geïnstalleerd met wat Donald Ducks.
Een paar brandblussers opgehaald, we hebben er namenlijk een 7-tal staan. Wat gespoten langs de pijp bij de schoorsteen mantel en vochtig zand in de kachel gedaan zodat het vuur in de kachel uit ging, controle gaten (stenen wegbikken) gemaakt in de schoorsteen bij de zolder.. Voor de zekerheid met de kettingzaag een balk weggezaagd.
De rook buiten werd minder zwart maar toch vertrouwden we het niet. Je zag nog steeds een brandhaard. Toch zegt onze buurman dat als je een schoorsteenbrand hebt en hij niet ernstig is je het beste kan laten uitbranden. Dan is je kanaal weer schoon.
Maar nee, we vertrouwden het niet en belden toch even de buurman op, het was inmiddels half 7. Hij kwam, liep mee naar de zolder en vond het ook beter om de Pompiers (brandweer) te bellen, er was geen haast bij want het brandde gecontroleerd.
Pompiers gebeld. Je komt dan terecht bij het meldpunt Macon. Zij vroegen het adres , ik zei Chateau de Digoine, gelijk zei de best man IN HET KASTEEL ! , nee hoor in het huis er tegenover.
Was er haast bij? Nee, we hadden zelf het meeste al gedaan maar omdat het avond werd wilden we zeker zijn.
Een kwartiertje later arriveerden de Pompiers uit Couches. 5 man sterk waarvan 1 stagiare.
Het ziet er altijd heel imposant uit, die mannen in die pakken. De brand zat er nog en ze gingen aan de slag.
3 man trap op trap af, ze maakten nog meer controle gaten in de schoorsteen en met brandblussers liepen ze trap op trap af.
2 man beneden in de schoorsteenmantel staand en de meeste troep aan het opvangen.
Ondertussen zaten ze allerlei grapjes te maken tegen de stagiare en vertelden ze dat de oudste brandweerman met 3 weken met pensioen ging.
Wat was er nou aan de hand.
Het schoorsteen kanaal is van oorsprong heel groot.
Lang geleden, in de tijd dat Jean Noel hier woonde, is er een holle stenen schoorsteen in geplaats. Een soort holle blokken.
Dit is een prima, algemeen bekend systeem en toen wij onze kachel aanschaften hebben we het kanaal ook laten nakijken.
Maar er zijn in de afgelopen 20 jaar allemaal resten tussen de grote schoorsteen en de holle blokken gekomen.
En dat is gaan branden. Het vuur zat dus tussen 2 stenen muren in, geen gevaar voor ons huis. Maar bv. de wc muur voelde erg warm aan.
Al met al hebben de brandweermannen veel water tussen de muren gespoten en het hele kanaal geraagd.
En dan krijg je best een troep.
Gelukkig hadden we net 7 zakken kattebak vulling gekocht, die hebben we gebruikt om het overtollige water te laten absorberen.
De banken hebben we afgedekt met plastic. Poes Piraat naar een van de slaapkamers gebracht zodat ze niet per ongeluk naar buiten zou gaan.
De kids mochten komen kijken en zaten onder een deken op een aantal eetkamer stoelen met de brandweer mannen te praten. Het was inmiddels koud want de deur en een aantal ramen stonden open vanwege de stank. Ze vonden het wel spannend, een grote brandweer auto met fraaie lichten op de binnenplaats en van die stoere mannen.
Om 21.30 na ontzettend veel controles te hebben uitgevoerd is de brandweer weer vertrokken. Jean Noel ging naar huis. Kids gingen naar bed.
Om 23.00 uur zaten we aan een opgewarmde diepvries pasta.
De muur van de schoorsteen was nog bloedheet, het holle schoorsteenkanaal was gebarsten door de hitte dus die konden we niet meer gebruiken.
We zijn eerst maar eens de ergste troep gaan opruimen en bleven de schoorsteen controleren.
Al met al heeft Matt de hele nacht overgeslagen en heb ik al met al 2 uurtjes geslapen.
Zondag ochtend lag ook hij uiteindelijk een uurtje in bed en hoopten we dat er kaboutertjes opgeruimd zouden hebben.
Of dat er opeens een schoonmaak ploeg voor onze deur zouden staan.
Helaas...........

De buurvrouw kwam wel even polshoogte nemen, dronk een kop koffie en mompelde na het zien van de troep
Ah.... mon pauvre.......... quelle travaille..

Maar wij hebben super kids.
Het was 14 graden in huis en overal stof en troep. Systematisch zijn we met zijn allen aan het werk gegaan, beginnend bij de schoorsteenmantel.
Alles nat afgenomen, de kids waren de vloer aan het vegen, zuigen en dweilen en zo zijn we nog steeds bezig.
Vandaag nog steeds 14 graden, alleen de keuken is lekker warm vanwege de houtkachel daar.
De kids mopperen niet, ze krijgen een extra fleece aan, niks aan de hand.

Het heeft ook zijn goede kanten.
Je hebt alles wat in de kamer, gang, trappenhuis is in je handen. En dan ga je opruimen.
Best fijn. En door al het stof/grijze roet zie je spinnenwebben beter zitten.
En je hebt wel profijt van je werk !



En ondanks dat we eigenlijk een nacht hebben over geslagen waren we niet moe en hebben we een gezellige/rommelige dag gehad.

Vandaag, maandag, gelijk aan de slag gegaan om de houtkachel weer werkend te krijgen.
Een inox pijp van 11 meter gehaald, aansluitpunten bij een andere bouwmarkt gehaald en Matt is ondanks de regenbuien het dak op gegaan.
En dat vind ik dus niks. Daken nee en dan met ladders op daken, helemaal nee.
Hij heeft een touw met gewicht door de schoorsteen laten zakken en daaraan de pijp vastgemaakt met weer een slim zelf gefabriceerd tussenstukje en zo met beleid de kachelpijp vanuit de woonkamer via de schoorsteen met het touw naar boven getrokken.
Ik in de kamer de pijp begeleidend, hij roepend door de schoorsteen wat er gebeuren moest.
Het voorbereidende werk kostte een middag. Want ladders moeten geborgd worden, Matt moet een veiligheidsharnas aan en alles moet qua gereedschap en spullen klaar staan. En zo lukte het om na alle voorbereidingen binnen een uur de hele pijp van 11 meter door de schoorsteen te krijgen.
Morgen moet Matt weer het dak op om verder alles af te werken en een nieuwe kap erop te zetten.
Dan de gaten in de schoorsteen dichtmetselen en nogmaals opruimen en dan kan de kachel weer draaien.
Geen zorgen het is veilig, zowel in ons huis als in de chambres d´hotes.


Met een ladder een ladder op, ik vind het niks
11 meter inox buis van 200 mm diameter


Ik heb gevraagd aan de brandweer of het onze fout was. Nee, zeiden ze.
Het kanaal was goed, had iedereen kunnen gebeuren.
Nu dat het later geplaatste holle schoorsteenkanaal gebarsten is, was het beter een inox buis te plaatsen.
Dat is nu gebeurd.
Niet gedacht dat we zo snel na het plaatsen van de kachel boven weer bezig zouden zijn met een kachel project.
Ondertussen is het gelukkig buiten niet echt koud, brandt de kachel in de keuken en is het prima te doen in huis. Morgen weer warmte.
Even schrik gehad, maar volop vertrouwen in de houtkachels dankzij de uitleg en bevestiging van de brandweer.

Ach het is hier nooit saai, zullen we maar zeggen.
De woonkamer is weer schoon en opgeruimd en we zijn weer een ervaring verder. Maar dat het ons veel extra werk kostte is zeker.
Morgen ga ik aan het kantoor beginnen.
Jitt