Het is net als in Nederland voorjaar met prachtig weer
Het vriest ´s nachts licht maar zodra de zon door komt schiet de temperatuur omhoog.
De voordeur staat open, de kachel is overdag uit, we drinken buiten koffie, het lijkt wel zomer.
Alleen de kale bomen en struiken geven aan dat het pas maart is.
Alhoewel, de forsythia staat bijna in bloei.



En doet als dat allemaal niet lukt heel dramatisch verdrietig.
Het ziet er aandoenlijk uit.
Ze heeft een nieuwe bijnaam :
ROODKAPJE, of te wel in het Frans Chaperon Rouge.
Zodra de medicijnen goed werken mag de kap weer af, het zal helaas voor haar nog een paar dagen duren.



Afgelopen zondag is Jan Paul na een week meedraaien weer naar huis vertrokken.
Ze hebben ontzettend veel kunnen doen,



Op het overdekte balkon van het jachthuis (de gite) hadden we vorig jaar steigerdelen neergelegd.
Nu is het hele balkon voor zien van prachtige houten vloerdelen, dezelfde als het grote zonneterras.
Afgelopen winter hebben Matt en Jan Paul in de schuur al het voorbereidend werk gedaan.



Ook hebben we besloten om toch een massief eiken deur te plaatsen tussen de woonkamer en de ruimte ernaast.
Het stellen van de deur was pittig. Het is in het oude gedeelte van het jachthuis en het kader is een doorgang van 50 cm dikke natuurstenen blokken.



Er is vrij veel snoeiwerk gedaan in de tuin, heel veel narcissen bollen zijn alsnog gepoot ( die gaan heus nog bloeien).

En dan nog de jonge everzwijntjes
Onze buren waren afgelopen zondag bij ons en Jean Noel (onze buurman) vroeg of wij de jonge zwijntjes bij de stieren in de weide hadden gezien.
Hij vertelde dat ze tijdens de jacht in december per ongeluk de moeder hadden doodgeschoten en daarna pas zagen dat ze kleintjes had.
Omdat ze zo vlakbij de weide van de stieren bleven is hij ze de hele winter met bloem gaan bijvoeren.
Ook vertelde hij dat als zijn neef Christian ´s ochtends vroeg de stieren gaat voeren, de zwijntjes dicht tegen de stieren aan liggen te slapen om warm te blijven..
Het is rare combinatie, maar ook wij hebben al gezien dat de kleine zwijntjes neus aan neus met de mega stieren staan.
Inmiddels zijn ze rond de 20 kilo en zullen ze met een paar maanden verder trekken.
Tot die tijd stoppen we elke keer bij de weide. Af en toe zien we ze weer.

Dat eind september het jachtseizoen weer begint moeten we maar even niet aan denken.



En ook al is de winter net voorbij, Matt en Jan Paul hebben alweer het eerste stookhout voor aankomende winter achter de duiventil verzameld.


Hartelijke groet,
Matthew & Jitske