Het beton van de schuilschuur voor de vriendjes (onze jonge trekpaarden Titan en Troy) is genoeg gedroogd, eindelijk mochten ze hun nieuwe onderkomen in de weide uitproberen.
Het is mooi ruim geworden zodat ze er eventueel ook in kunnen liggen.
Het bevalt goed, ze staan er rustig en vooral droog hun hooi te eten. De geinstalleerde ruif gebruiken we inmiddels niet meer. Er komt te veel stof uit het hooi naar beneden en het is een onnatuurlijke houding voor de paarden om te eten.
De ruif blijft op dit moment alleen als decoratie hangen.

Overdag zijn de vriendjes in de weide bij het meer, maar ´s avonds en ´s nachts zijn ze nog steeds in de weide bij het kasteel die inmiddels 1 grote bagger boel is geworden.
We moeten nog steeds het hekwerk van de weide bij het meer ( waar de abri ook staat) vernieuwen voordat ze daar ook ´s nachts kunnen staan. Maar met alle blubber is het geen goed idee om palen te slaan. We hebben daarvoor de landrover nodige als extra gewicht en met de natte boel zou de weide helemaal kapot gereden worden.
We moeten daarom afwachten op beter weer , het zit er voorlopig niet in.

Want het heeft heel heel veel geregend sinds begin december. Op veel plaatsen in de Saone en Loire is 3 x zo veel neerslag gevallen als normaal.
Daarbij is de temperatuur verbazingwekkend hoog.
Het meer is deze winter nog geen 1 keer bevroren geweest, dat hebben we nog nooit meegemaakt.

buiten werken is met dit weer niet echt prettig.
Want de buien komen en gaan, dag in dag uit.
Vandaar ook dat we naast het werken aan de abri we paralel binnen klussen als het te veel hoost.
Jan Paul was tot 20 december bij ons om te helpen. De mannen gingen aan de slag met de abri en ik deed hand en spandiensten maar kon ook veel tijd vrijmaken voor de perken.

Maar de abri waar onze houtopslag ligt, achter de chambres d´hotes, is op dit moment onze prio.
Zoals ik in de vorige mail vertelde is een deel van het dak goed verrot.
Voor de restauratie hadden we geen balken meer op voorraad liggen.
We hebben weer ´speelhout´ nodig zoals Matt dat noemt.

Het ´speelhout´ of te wel onze voorraad hout komt uit ons eigen bos, hoofdzakelijk van reeds omgevallen bomen.
Kortom, we moesten boomstammen in het bos ophalen. Gelukkig konden we de entree waar de woudreus voor was gevallen weer gebruiken.

Natuurlijk kost het een hoop tijd, het bespaart echter enorm in de kosten (alleen de kosten van de houtzagerij) en..... het ruimt op in het bos.
Vooral ook omdat we in dit geval meleze (larix) konden gebruiken. Deze boom van ongeveer 30 meter was met een storm zo´n 2 jaar geleden omgegaan.
En zelfs na 2 jaar in het bos gelegen te hebben was er geen houtwormgaatje te vinden.
Larix is net als Ceder naaldhout maar veel duurzamer dan grenen doordat er veel meer hars in zit. Het wordt bijvoorbeeld ook gebruikt als brugpeilers.
Larix is het type naaldhout wat in de winter zijn naalden verliest, het wordt ook wel wit Ceder genoemd.
De Abri is oorspronkelijk gebouwd van een combinatie van eiken en larix. Daar houden we ons aan.

Het werd weer het traject van de reeds omgevallen boom zien te bereiken in het bos. Want natuurlijk ligt zo een boom niet netjes vlak langs een pad waar de landrover bij kan.
Vervolgens in lengtes van tussen de 3,5 - 5 meter doorzagen , wegslepen uit het bos, op een aanhanger plaatsen, wegbrengen naar de
houtzagerij in Epinac en een dag later ophalen.
Zo hadden we de benodigde dikke balk, de dakbalkjes en nog wat extra planken voor voorraad..



Er werd een steiger over de hele lengte van de abri gebouwd met aan het eind een hogere steiger waar een lier in werd geplaatst.
Daar kunnen we te zijner tijd zonder problemen een pallet met dakpannen mee omhoog krijgen.
Jammer genoeg bleek de geinstalleerde lier kapot te zijn en niet meer te repareren.

Het slechte deel van het dak werd gesloopt, dakbalkjes en de grote dakbalk met de kettingzaag weggezaagd.



De nieuwe balk werd helemaal op maat in de schuur gemaakt met aan een zijde een heel schuine kant met inkeping gemaakt waardoor het hout optimaal raakvlak/hechting heeft met de bestaande balk.



Met touw en katrol konden Matt en Jan Paul de balk redelijk snel rechtop krijgen. Daarna werd de bevestiging met katrol elke keer opgeschoven. waardoor we met zijn drieen de balk op de steiger krijgen. Het ging allemaal heel voorspoedig en met beleid.



En dan iets heel anders.
We hebben sinds dit voorjaar een kater in het kasteel wonen. We zien hem af en toe op de zolder van het kasteel.
En als Nappie (onze ruwharige teckel) de kans krijgt om mee te gaan in het kasteel zien we de kater het hele kasteel door sjezen met Napoleon luidt blaffend er achter aan.
Op zich is het niet erg dat deze wilde kater in het kasteel woont. hij redt zich blijkbaar prima.
Maar...... Tiger (onze kater) heeft de obsessie om elke keer het kasteel in te gaan om vervolgens in elkaar gemept te worden de de kasteelkater.
Van de zomer was hij al een paar keer toegetakeld met een voor altijd gescheurd oor als gevolg.
Ook nu was het weer raak. We zagen hem mank lopend en met bebloed oor van het kasteel vandaan aankomen.
Hij had weer verloren. Hij had een extra scheur in zijn al toegetakelde oor en je zag daadwerkelijk een bijtplek in zijn oor.
Als hij zo thuis komt is het oppassen geblazen. Hij sist naar alle dieren, zelfs Duchesse (onze Leonberger) krijgt de wind van voren.

Ook wij laten hem dan even met rust, hij gaat na zo een knokpartij meestal achter de kachel liggen om bij te komen, slaapt vervolgens een dag lang veel en is er dan meestal wel weer boven op; Zodra hij rustig ergens ligt te slapen verandert het gedrag van Floortje (ons poesje), Vivaldi (onze andere hond) en Duchesse.
Het blijft heel bijzonder om te zien dat alle dieren (behalve Nappie want die durft nog niet), om de beurt bij hem gaan kijken, het lijkt alsof ze precies begrijpen wat er gebeurd is en hun meedeleven willen betuigen. Tiger wordt vervolgens besnuffeld en dan lopen ze weg.
Voor de zekerheid hebben we hem maar weer een ontstekingremmers gegeven , het gaat weer goed met hem tot dat hij weer zo dom is om weer het kasteel in te gaan.
We doen er verder niets aan. De kasteel kater ziet hij er goed doorvoed uit als we hem zien.. Tiger moet maar leren waar hij beter niet kan zijn.
Hij zal het toch wel een keer leren.


Hartelijke groet,
Matthew & Jitske