We hebben vrijdag op weg naar huis, vlakbij de glasbakken een teckel gevonden die alleen op de weg liep.
Zeker in het jachtseizoen is er wel vaker een hond op ons terrein. Meestal zijn ze na een dag toch weer vertrokken. Is dat niet het geval dan doen we de hond in de paardenbox, controleren de oranje fluoriserende band en als daar geen telefoonnummer op is dan bellen we onze buurman Jean Noel.
Want hij jaagt en kent de meeste jachthonden uit de omgeving.

Maar dit hondje heeft geen fluoriserende band, alleen maar een heel klein leren bandje en ...... hij is brood mager.
Afijn , we hebben hem in de paardenbox gezet en ik ben gaan bellen , het probleem is echter dat niemand hem kent.
De jacht is eind februari al afgelopen, Jean Noel kent het hondje niet, de houthakker, mensen verderop niemand weet van wie hij is.
´s middags ben ik naar de veearts gegaan in de hoop dat hij een chip of tatouage zou hebben...... Ook niet. Hij zei dat het een erg jong hondje is , waarschijnlijk nog geen 2 jaar. Sterk verwaarloosd, vermagerd, misschien zoek sinds het einde van de jacht. Niet gecastreerd
Het is een mysterie.
Meestal als je je hond kwijt bent bel je de veearts, maar nee, er waren geen meldingen van een missende teckel.
Advies was hem mee naar huis te nemen en los te laten en hopen dat hij zijn thuis terug vindt, of wegbrengen naar de SPA , het dierenasiel, of contact ermee opnemen.
Ik heb verschillende dierenasiels gebeld maar ook daar was er geen melding binnen gekomen van een vermiste hond.
We konden hem brengen en dan zouden ze op zoek gaan naar een nieuwe eigenaar.... maar met dit soort jachthondjes wordt de nieuwe eigenaar vaak een jager en betekent het dat hij aan de ketting gaat of in een kooi komt en alleen in de wintermaanden op zondag op pad mag met de jacht.
Ze worden gebruikt om konijnen en vossen uit hon hol te jagen.



En dat is nou juist wat we met dit hondje niet willen want.....
Hij is superlief, zeer sociaal, is kinderen, auto rijden, andere honden, in een huis wonen enz gewend, kent een paar commando´s en loopt in de schaduw van Matt of mij de hele dag achter je aan.

Geen ruige haar op zijn veel te lange lijf denkt eraan om weer te vertrekken. Hij is er van overtuigt, dit is mijn thuis, en als ik maar goed mijn best doe komt het allemaal goed en leef ik nog lang en gelukkig op Digoine.
Tjaa.... er is een kleine maar....... hij raced achter de poezen aan. Die zijn dan ook volkomen in de stress.
Floortje zit boven. Tiger was eerst buiten maar zelfs hij durft geen stap meer buiten te zetten omdat hij al 2x opgejaagd is door het schattige hondje.
En dan te bedenken dat Tiger zich noooit laat intimideren.
Hij heeft het hondje al tot bloedens gemept, het helpt niet.
Kortom, het hondje mag niet binnen, zodat de poezen een veilig onderkomen hebben maar het is nu al een paar keer voorgekomen dat hij per ongeluk wel binnen was en dat er grote paniek was. Mochten we het hondje willen houden dan zullen we dit probleem moeten tackelen met deze teckel.



Hoe dan ook deze kleine persoonlijkheid die volgens de veearts erg jong is, waarschijnlijk nog niet eens 2 jaar, heeft een naam gekregen.
Napoleon of te wel Nappie.

Wat we er mee moeten...... we zullen het even aankijken.

We zijn volop bezig met de renovatie van het Jachthondenhuis dat midden op het landgoed met prachtig uitzicht op ons meer is gesitueerd.

Het wordt een luxe afgewerkt, ruim bemeten huis, geschikt voor 2 personen, met prachtige originele details zoals gewelfde plafonds en een stenen schouw uit de 14e eeuw. (hoe die gerestaureerd zijn is te lezen in vorige nieuwsbieven)

Vanaf voorjaar (juni) 2011 zal het Maison de Brenet, zoals het jachthondenhuis officieel heet, beschikbaar zijn voor de verhuur.

Er gebeurt veel bij het jachthuis.
Dad heeft voor de 3 deuren aan de voorzijde stoepjes gemaakt. De stenen zijn van het originele pad naar het huisje toe, wat ik jaren geleden met graven op 30 cm diepte gevonden heb. Het zijn granieten stenen, allemaal afwijkend qua maat.



Ondertussen had ik het keukenblok in de blanke Epoxy hars gezet, geschuurd en 2 x in de bootlak gezet.
Het volgende was het eikenhouten framewerk (5 cm x 3cm breed) wat op de voorzijde van de keukenkasten vastgemaakt moest worden.



Rogier heeft daar een erg leuke ´koekjes machine´ voor. Het is een machine die een kleine gleuf maakt in de eiken lat en in het frame van het keukenblok.
Daar gaat een houten ´koekje´ in die ovaal vormig is waardoor je een klein beetje speling hebt. Dit ´koekje´ wordt vast gelijmd, vervolgens heb je een ijzersterke, kaarsrechte verbinding tussen in dit geval het keukenblok en de eikenposten.



Vervolgens gingen Rogier en Matt verder met de wanden van het toilet beneden en de meterkast.



De panelen moeten aan beide zijdes in de Epoxy gezet worden om (ondanks dat ze 3 cm dik zijn) krom trekken te voorkomen.
Vervolgens gaat de achterkant nog een keer in de Epoxy en de voorzijde in de bootlak.



Het was een aardige klus om het passend op zijn plek te krijgen rekening houdend met een rond gewelf en wanden met ruwe natuursteen die overal uitsteekt..
In het toilet zijn dezelfde panelen gemaakt, de antieke marmeren wastafel is helemaal afgemonteerd (water en afvoer)

Ondertussen is de
- de stoomoven / combi oven gearriveerd.
- het granieten aanrechtblad besteld, komt over 2 weken.
- de lavendel gisteren nog gesnoeid, ben ik rijkelijk laat mee , hoop dat het goed gaat.
- de klimrozen bij het kasteel opgeschoond van dood hout.
- de aanval op de bramen aan de gang, Julius helpt nu vaak mee, het is ook leuk werk.

Het is overigens prachtig weer. Vandaag 4 april, 23 graden, de rest van de week ook.
Prioriteiten worden daarom omgegooid en zo heb ik gisteren weer
12 ton grijs grind besteld wat als het goed is vandaag met een grote vrachtwagen afgeleverd wordt. Dit grind is voor de paden aan de voorzijde van het jachthuis, het betekent weer een halve dag een buldozer huren. Wordt vast weer leuk.



Hartelijke groet,
Matthew & Jitske