Het is redelijk rustig weer, weinig regen, we mogen zeker niet mopperen.
De afgelopen dagen waren wat kouder rond de -10 ´s nachts maar het schijnt dat de temperatuur weer omhoog gaat.
het zorgt voor mooie plaatjes.
zon op het eeuwenoude kasteel , een zware bui op komst.
We zijn volop bezig met de renovatie van het prachtige jachthondenhuis midden op het landgoed. Het huis is vanaf dit voorjaar beschikbaar als vakantiehuis voor 2 personen.
Wij kunnen gewoon doorgaan, want als het overdag te koud is dan hebben we de houtkachel in het jachthondenhuis branden.
Victor de steenhouwer was nog 1 dag bij ons om van een stenen onderdorpel van een groot raam van de ruine een fraaie voorsteun te maken voor de 14e eeuwse schouw voor het jachthondenhuis..
Een dag werken, een fraai stukje vakmanschap.
We gaan zelf de achterzijde van de kachel afwerken.
Onder de natuurstenen dorpel komen de twee stenen blokken die links op de foto staan.
Mijn taak is het voegen van heel veel natuurstenen muren van het jachthondenhuis
De muur bij de trap moest eerst nog schoongebikt worden met een pneumatische hamer, daarna steen voor steen schoonmaken met een cement verwijderaar, spoelen en vervolgens voegen.
Inmiddels is de muur bij de trap vanaf de begane grond tot in de nok van het huis gevoegd. Dit was de oude buitengevel van het huis.
(Afgelopen jaar hebben we een grote uitbouw aan het huis gemaakt.
Op vorige nieuwsberichten is dat allemaal terug te lezen.)
Het is mooi om te zien hoe men vroeger op de hoeken met de grote blokken werkte, het schoorsteenkanaal met baksteen maakte en vervolgens weer doorgingen met natuursteen. De muur is verrassend fraai geworden.
De deur op de foto gaat naar de slaapkamer, de linker deur gaat naar het balkon met zicht op het meer..
Het schoonmaken van de muur, steen voor steen.
Ik was begonnen met een vrij vriendelijk bruisend goedje.
Nu werk ik alleen nog met zoutzuur.
Annabelle, onze dochter, helpt af en toe met voegen. Zij vult de grote gaten.
Ook de ene erg lange muur van de slaapkamer met de ronde ramen is klaar en het kader van het ronde raam aan de andere zijde is ook klaar.
Ik ben boven klaar, de gang op de begane grond is nu aan de beurt.
De muren op de begane grond zullen veel sneller gaan, de gaten zijn minder diep, groter natuurstenen blokken, veel minder hoog.
Matt begon met de badkamer. Omdat de indeling helemaal omgegooid is kunnen we een groot deel van de voorgegoten leidingen en afvoeren niet gebruiken. Het is niet erg, we moeten gewoon het een en ander aanpassen.
Inmiddels heeft hij al het frame werk/constructie staan, alle waterleiding, afvoer en electraleidingen zijn gelegd, voorbereiding voor de dubbele wastafel, hangtoilet , mat glazen schuifdeur.
Het is ontzettend veel denkwerk, schema´s maken van electra/waterleidingen en ga zo maar door.
In de volgende nieuwsbrief volgen foto´s van de badkamer, het was nu alleen maar een wirwar van draden/afvoeren/electra.
Van de week hadden we een leuke meevaller.
Door de extreme regen in november was de inloop van de rivier dichtgeslibt en waren de kleine greppeltjes langs de weg op ons terrein vol met zand gelopen.
Zonder iets te melden stonden er ´s ochtends om 8.15 uur 2 vrachtwagens en een kraan aan de andere kant van het meer bij het bruggetje van de weg naar Nolay.
Alles werd schoongemaakt op kosten van het departement/gemeente, we zijn er wel blij mee.
We doen niet veel met onze vriendjes zoals we onze jonge Franse trekpaarden noemen.
We hebben het druk, de grond is bevroren en ze hebben een te dikke vacht om echt te gaan trainen.
Maar af en toe afwijkende dingen doen is leuk. Zoals een wandeling naar onze postbus of zoals hier met Troy over een groot stuk plastic.
Er waren verder weer van die Poventud-beesten acties.
Tiger , onze kater, was op 15 januari weer een avond/nacht op pad geweest. Hij kwam met plukjes uit zijn vacht, een beetje uitgewoond thuis en bleef een dag slapen op de bank, hij had duidelijk weer eens verloren van een ander beest. Er was zover wij konden zien.
Een paar dagen later zagen we een lichte zwelling boven zijn oog en 21 januari zat zijn oog dicht en had hij een bult boven zijn oog.
Hij mepte naar iedereen, was duidelijk niet blij, het werd een dierenarts bezoek. Het gedeelte tussen zijn oor en oog werd weggeschoren en er bleek een enorme ontsteking onder te zitten met duidelijke beet afdruk veroorzaakt door een andere kat.
En wederom blijkt maar weer dat het voor onze kater ´s nachts te gevaarlijk is en dat dat de reden is dat we hem altijd ´s nachts binnen willen houden.
Onze kater ziet er nu niet uit, alles is keurig genezen maar hij mist daar wel een deel van zijn vacht en lange voelsprieten.
Ondertussen is Duchesse, onze Leonberger loops geworden. Een ware ramp want de blonde labrador van de houthakker van 4km verderop is er veel. En als hij er niet is, wil Duchesse naar hem toe. Ze weet inmiddels prima de weg, door de weilanden en het bos want we zijn de troel in een onbewaakt moment, al twee maal meer dan 2 uur kwijtgeraakt.
1 keer kwam ze als een baggerbaal thuis en de 2e keer hebben we haar teruggevonden bij haar grote liefde. Ze heeft volledig huisarrest en huilt alles bij elkaar als ze hem buiten ziet en dat zijn we spuugzat. David moppert alleen maar ´ Duchesse hou nou maar op het heeft toch geen zin´ en wij ? Wij zijn er helemaal klaar mee. Nog een paar dagen en dan is het weer over en dan maar zien of die 2 escapades een vervolg zullen hebben. De kids zouden het erg leuk vinden en zijn optimistisch, ze zijn alvast namen aan het verzinnen. Het kan een leuke combi worden. Een tuttige domme Leonberger met een brave blonde Labrador.
En wat gebeurde er zondag ?
We waren aan het eind van de dag voor het jachthondenhuis aan het praten. Zie ik opeens een paard uit het bospad komen (niet het gewone pad maar echt een bospaadje)
Vervolgens horen we een snurkend geluid (dat doet Titan als hij iets spannend vindt) en komt vervolgens Titan (onze grijze jonge trekpaard) het bos uit wandelen. Beide heren waren licht bezweet, heel nieuwsgierig en kwamen op ons af. Vervolgens wilde Titan door me heen lopen want ook de voortuin van het jachthondenhuis was toch wel interessant. Afijn Annabelle kwam met halsters aangerend. Matt had inmiddels Troy vast met behulp van zijn leren broekriem. De vriendjes zijn in de schemer naar de stal afgevoerd. Wat bleek een groot deel van de omheining was met kracht omgetrokken. Wat er gebeurd is weten we niet, we weten wel dat sinds dat het kastje voor de stroomdraad met de hoge waterstand in november helemaal onder water had gestaan hij niet meer zo best was. Dat moeten we gaan oplossen.
Nu staan onze trekpaarden voor een nachtje veilig op stal, ze hebben denk ik een heel leuke middag gehad.
Omdat ik het toch over alle dieren heb nog als laatste een foto van een Charolais koe. want bij onze buren is het eerste kalfje geboren. Tot augustus zullen de bevallingen door gaan met als resultaat rond de 150 kalfjes..