januari 2016

Het heeft even geduurd, wij hebben kerstvakantie gehouden, vrienden op bezoek gehad, computer voor de feestdagen (en zelfs erna) even op een heel laag pitje gezet en de verbouwingsperikelen staan ook even op hold.

Het is daardoor een bericht met een wirwar van allerlei dingen met heel wisseled weer.



Dit was tijdens de kerstvakantie, toen hadden we een periode van rustig en droog weer en hebben we veel met de vriendjes zoals wij onze trekpaarden noemen door het bos gewandeld. We hebben ze met regelmaat laten rennen in de bak.



En daarna in stap uitgestapt.
Vooral Titan luistert , als het niet te lang duurt, best goed in stap.

Het grote lopende project is de verbouwing van de stoere Orangerie tot luxe vakantie huis
De verbouwplannen staan op een laag pitje omdat Matt fors last heeft van zijn schouder. Bouwen werd doorgeschrapt, nieuwe plannen werden gemaakt.
En zo zijn we sinds het nieuwe jaar volop papierwerk op allerlei vlak aan het wegwerken.
Daarnaast heeft Matt tot in details de toekomstige badkamers van de Orangerie uitgerekend, rekening houdend met de wandtegels die we al hadden, de schoorsteenpijp, lichtinval en ga zo maar door.
Dit soort puzzels , wat ik de denkfase noem, nemen veel tijd in beslag en dat komt nu goed uit.

Toch is er nog wel vooruitgang geweest sinds het laatste bericht.
Wil ik toch nog even laten zien



Nadat alle daklatten op de dakvlakken zaten werd het tijd om het materiaal voor het zinken dak op te halen.
Een week voor de kerst kregen we nog een laatste levering zink binnen. De dakgoten en ophangsystemen. Het werd thuis afgeleverd, heel fijn, maar zoals zo vaak paste de vrachtwagen niet door de toegangspoort en moesten we alles overladen op de aanhanger en vervolgens weer lossen bij de orangerie.
Ook hebben we de eerste paar dozen zink opgehaald die het afgelopen jaar in de woonkamer van het kasteel stonden.



In de mist werden de dozen opgeladen in de landrover



We zijn begonnen met de zijkanten van de dakpanelen zodat de goten op hun plek gezet kunnen worden



Inmiddels hebben we 2 lange zijdes klaar met 2 hoeken en gootsystemen
op zijn plek.



De eerste randen zitten ook op zijn plek en de eerste wiebertjes
de platen zink die over het hele dak geplaats moeten worden.
Juist toen al het priegel werk met goten klaar was en we met het veel resultaat werk konden beginnen was het 24 december.
Er zitten 3 wiebertjes op zijn plek , 3 schroeven per plaatje in totaal 9 gedaan
We hebben het berekend, we hebben nog 2387 schroeven te gaan.
Wanneer zullen we zien.

Zoals al verteld ligt er nu weer een groot zeil op.
Als het weer het toe laat ( geen regen, geen sneeuw, geen vorst) want dan is het glad op de steigers en op het dak en Matt weer fit genoeg is, gaan we weer door. Gezien het weerbericht ziet er niet best uit, gezien de gezondheid van Matt gaat het wel inmiddels een stuk beter.



En als je dan bedenkt dat we ooit van heel ver kwamen want zo zijn we ooit begonnen met het terugvinden van een gebouw


augustus 2003, het jaar dat wij op Digoine arriveerden.
Het gebouw was totaal onzichtbaar




Sinds het nieuwe jaar is begonnen, is het ongelooflijk prut weer, het regent veel, het is rond de 4 graden , winter is ver te zoeken en na een prachtige zonnige december maand hebben we nu grauw weer.



Onze dieren balen, het is nat en het enige wat je dan wil is binnen bij de kachel liggen.

De weide van de vriendjes is een bagger boel, de rivieren op het terrein staan hoog en we zien ook het water in het meer vandaag (zondag) fors stijgen.
De vriendjes krijgen hun hooi in de grote schuilschuur zodat zij met hun hoeven voor een aantal uren uit de bagger zijn.

De weersvoorspellingen voor de aankomende dagen wisselen nogal, als we het moeten geloven, komt er eind van de week veel sneeuw aan en wordt het fors kouder.
We wachten gewoon maar af want we kunnen er toch weinig aan veranderen.

En zaterdag 9 januari weer een mijlpaal.
We hebben de hele middag doorgebracht in Autun waarvan een groot deel op de kleine luchthave van Autun
Want : Annabelle heeft voor het eerst solo gevlogen.
Het weer was zowaar 1 dag goed, weinig wind, half bewolkt en droog.
En dat na alle regen die we al dagen en dagen hebben.
Het ging hardstikke goed.
Eerst heeft ze 2x een landing en opstijgen met de instructeur gemaakt.



Vervolgens stopte ze aan het begin van de landingbaan, het raam van de cockpit ging open en we zagen de instructeur uitstappen en langs de landingsbaan/startbaan wandelen terwijl het vliegtuigje met onze dochter aan het stuur vaart maakte en vertrok.
We wisten dat als het goed ging in het eerste deel van de vliegles dit de procedure zou zijn maar als het dan daadwerkelijk gebeurd en je op een afstand staat te kijken is dat toch wel heel bijzonder.









Het voelde niet eng aan, wel heeeel bijzonder dat ze dit helemaal zelfstandig gedaan heeft, we zijn super trots.

En dat allemaal omdat ze 2 jaar geleden gestart zijn met de extra optie theorieles vliegen die ze via school konden volgen.
Een schooljaar lang hadden de 2 oudsten elke woensdagmiddag theorieles. Vervolgens een landelijk examen en daarna vlieglessen die voor een deel door de Franse overheid gesubsidieerd worden
Een van de redenen van die subsidie is dat men de vele kleine vliegveldjes in stand willen houden.



Als laatste nog even wat foto´s hoe onze wereld er momenteel uitziet
Want als het niet fors regent dan zitten we in de mist of is er in de ochtend vorst










zelfs de bramentakken zien er in de mist met lichte vorst mooi uit.




Het bericht is de deur uit
Deze keer was het een nieuwsbericht wat ik in etappes de afgelopen weken heb gemaakt
Volgende keer weer een logisch opgebouwd verhaal