Hallo allemaal,


De oude duiventil, ons uitzicht vanuit onze woonkamer.
6 december 2014
Ons uitzicht vanuit de woonkamer met de oude duiventil.
Het mais is al een tijdje van het land af en nu mogen de koeien er nog een tijdje op grazen. Zodra de echte kou komt gaan de koeien voor de winter naar binnen.

Nu dat de koeien daar rondlopen zie je pas goed hoe groot de toren is.
het gebouw is van Christian onze buurman en we hopen dat hij ooit het dak zal repareren.
De duiventil had vroeger meerdere functies. Voor de eitjes, de duivenborst en de duivenmest. Vroeger was dit stuk land de moestuin, de mest hoefde niet ver.


Zo met koeien ervoor zie je pas echt hoe groot de ronde toren eigenlijk is
De deuropening heeft dezelfde gedecoreerde steen als het jonge gedeelte van ons kasteel

Het wordt overigens steeds leger in de weides, de meeste koeien met hun kalfjes staan al binnen De stieren zijn al lang bij de kuddes weggehaald.
De buurman heeft een stuk of 7 stieren die gedurende de winter in groepjes van meestal 2 tot 3 stieren bij elkaar in een weide staan.
Ze zijn ontzettend imposant, worden fors bijgevoerd en komen zo prima de winter door.



Deze stier zag ik van de zomer in een weide bij Drevin, niet ver hier vandaan. Ik vond het maar vreemd, waarom zou je een bruine stier (ras uit de Auvergne) bij de Charolais koeien zetten. Ik heb het pas nagevraagd.
De koeien die nog nooit een kalf hebben gehad (wordt een genuise genoemd) worden door sommige boeren bij een bruine stier gezet.
Dit Auvergne ras is kleiner waardoor de koeien makkelijker hun eerste kalf krijgen. De kalfjes zijn een licht beige kleur, erg mooi, alleen niet rasecht en gaan dan ook allemaal helaas naar de slacht.
Het jaar erop worden de koeien wel bij een Charolais stier gezet.

Overigens hadden wij geen sneeuw afgelopen week, alleen in het noord oosten van Frankrijk is een beetje sneeuw gevallen.
Het weerbericht voor nu aankomende maandag was eerst sneeuwbuien daarna regen en nu weten ze het geloof ik niet meer.
Ik kijk regelmatig via internet naar het weerbericht en meldt het vervolgens aan Matt , hij wordt er niet goed van. Want weerberichten voorspellen kan men hier niet zo best, dus wat heeft het voor zin om naar een weerbericht te kijken ( volgens Matt dus)
Het verschil met Matt is dat ik graag sneeuw zou willen en hij niet en dat ik daarom elke keer nieuwschierig ben ( niet dat het helpt)
Het is hoe dan ook best koud , geen vorst maar mistig en water koud. Geen reden om niet buiten van alles te doen hoor.

Een van de werkzaamheden deze week was de laatse balken ophalen bij de houtzagerij in Epinac
in augustus 2013 hebben we een enorme zilverspar in ons bos omgezaagd.
Het heet in Frankrijk Sapin pectiné / Sapin blanc, ze kunnen tot ruim 60 meter groeien en dan nog is de diameter van de totale boom inclusief takken vaak niet meer dan 2 meter. Het zijn imposante bomen die tot 600 jaar oud kunnen worden en vaak in de bergen tot op een hoogte van 1900 m nog groeien





Afgelopen zomer hebben we samen met een van onze gasten de laaste 2 stukken boomstam uit het bos getrokken en met touwen op de aanhanger getrokken. Het is een leuk systeem
De aanhanger zet je gelijk met de boomstam, 2 balkjes schuin zetten en dan kan je met touwen vrij gemakkelijk zware stammen omhoog rollen.
Wij hebben de boomstammen de volgende dag , in augustus, naar de houtzagerij gebracht

Je moet geen haast hebben bij de houtzagerij, het kan soms maanden duren voordat de eigenaar belt dat de stam verzaagd is.
Het geeft niet, we weten dat en houden daar rekening mee.
Wat je uit een stam verzaagd wil hebben, geven we zelf aan; dikte van de balken en planken. Blijkt de boomstam toch niet geschikt te zijn voor balken dan is de afspraak dat er planken van gezaagd worden.

Zo vertrokken we donderdag ochtend naar Epinac
"Never waist a trip" is een van onze uitspraken :
In een dag hebben we in Epinac in de ochtend;
- de Espace bij de garage gebracht voor de winterbeurt
- Met de landrover een achterbak vol naar de vuilstort gebracht
- boodschappen gedaan en langs de bouwmarkt om geinpregneerde daklatjes te halen , die gebruiken we nl als latjes tussen de te drogen planken
- met de hand de balken en planken bij de houtzagerij op de aanhanger geladen. Normaal doet de eigenaar dat in 1 minuut met een heftruck maar helaas hij was weggeroepen.

En toen in de middag weer terug met de Landrover de Espace ophalen
en gelijk de bibliotheek boeken terugbrengen die 136 dagen overtijd waren.

En de rest van de dag waren we bezig met het hout want ophalen bij de houtzagerij is maar een klein onderdeel van het proces.



We hadden het idee dat hij 1 van de 2 stammen al een tijd geleden verzaagd had want je zag wat schimmelplekken.



Sapin Pectiné is fraai hout, vooral van grotere exemplaren
De vlammen zijn prachtig waardoor het hout is wat je graag in zicht hebt.
Het hout is echter wel heel gevoelig voor beestjes, schimmels en paddenstoelen.



Daarom moet alle bast met een bijl van het hout gehaald worden en daarna elke balk met de hogedrukspuit schoongespoten worden. Mijn klus.
En uiteindelijk kan het dan schoon en beestjes/schimmel veilig in een nieuw opgezet stuk stelling onder de overkapping gezet worden;



De geimpregneerde daklatten hebben we verzaagd en zorgen ervoor dat er tussen ruimte is tussen de balken en planken en dat het hout niet krom kan trekken. Het hout is nu natuurlijk na de hoge druk spuit actie kledder nat, toch is de droogtijd van dit hout niet zo lang.



Omdat we toch bezig waren hebben we gelijk ook nog een stapeld Douglas planken die al heel lang niet goed gestapeld buiten naast ons huis lagen schoongespoten en slechte stukken weggezaagd.

Al het resthout en slechte stukken hout zijn daarna tot aanmaakhout voor onze houtkachels verzaagd, 6 kruiwagens verder was ook dat opgeruimd.

Vanochtend waren we klaar, 2.5 dag werk, leuk werk dat zeker maar even hout halen bij de zagerij en goed opbergen is een hoop werk

Ook dit valt weer onder winterklaar maken want we willen niet met een aanhanger met zware lading over gladde wegen rijden en met de hoge drukspuit werken is ook iets voor boven nul.



En dit was gisteren, heel even een kwartiertje op de bank slapen met de benen over de leuning; Misschien een rare houding maar het ligt echt lekker en zo kan je ook je baggerschoenen aanhouden.
Nappie maakt overdag kilometers, zodra we binnen zijn probeert ook hij gelijk bij te slapen.

Baggerkleding alle gezinsleden hebben dat in de kast. Oude spijkerbroeken, dikke truien, oude jassen en bergschoenen of ,zoals bij David, dikke laarzen met stalen neuzen. Zodra de chambres d´hôtes dicht is lopen we in baggerkleding en zijn veel buiten bezig.

We zijn nu dat de chambres d´hotes een paar weken dicht is weer gewend aan het winter ritme
Rond 6 uur staan Julius en Annabelle op.
Matt rond half 7
Hij brengt , nu het koud en donker is, de kids om 7 uur met de auto naar St Emiland waar ze de bus naar school nemen.
David en ik staan rond 7 uur op ,
hij loopt om 8 uur naar het eind van de oprit en wordt daar door de schoolbus opgehaald.
Dan zijn de dieren aan de beurt
We wandelen door het bos naar de vriendjes.
Voor Nappie en Vivaldi een hoogtepunt want ze zijn helemaal blij dat we "paardjes gaan doen" Die kreet kennen ze heel goed.
Nappie is zodra we het bos in lopen verdwenen, samen wandelen bestaat niet voor hem ook al doet hij nog zo blij als we op pad gaan.
Af en toe hoor je wat hoog gekef en hoor je geroffel als hij langs komt sjezen maar eigenlijk zouden we er niet eens hoeven te lopen.
Vivaldi loopt braaf mee, hij is een dagje ouder , inmiddels 11 jaar, maar blijft gelukkig heel fit.
Ergens halverwege in het bos roepen we al "vriendjes !!" en krijgen altijd een hinnik als antwoord terug. Het is vervolgens hooi geven, waterbakken controleren en terug naar huis, honden en poezen eten geven en 2 kruiwagens hout halen voor de houtkachel.

Dan is het inmiddels rond 8.30 : het wordt koffie drinken en bespreken wat er die dag op de planning staat.
Afhankelijk van weer, gestel van het lijf, prioriteiten, schema van ophalen van de kinderen of we nog op pad moeten en met wat we dat kunnen combineren.
,
Ook in het weekend zijn we vroeg op , niet 7 uur maar toch, uitslapen is niet ons ding.



in de wintermaanden doen we niet moeilijk, we lopen met bergschoenen naar binnen en ook de kruiwagen met hout wordt de woonkamer in gereden. De vloer kan het hebben en je moet ook vooral praktisch blijven.

De houtkachel in de woonkamer is momenteel onze enige warmtebron in het hele huis en zolang je de kachel maar continue laat draaien ( lees: 24 uur per dag vol gooit met hout) is het beneden een prima temperatuur.
In de ochtend is er vaak nog net wat brandende kolen in de kachel, je schoont het wat op, leegt de as la en gooit er verschillende diktes hout op.
Het is een van de eerste dingen die je doet zodra je ´ochtends beneden komt.

Voordat we naar bed gaan gaat de kachel bom vol zodat hij de nacht door komt en zo draait hij 24 uur.

Het is heerlijk zo een lokale warmte bron ook voor de dieren



Meestal ligt Nappie achter de kachel maar toen ik deze foto nam was hij net opgestaan. Jackie is niet zo een koukleum, zij ligt meestal op een afstandje .

Maar afgezien van al het hout halen is een kachel veel werk en als je weg bent koelt het gauw af. En dat is best een groot nadeel
Afgelopen woensdag waren we met zijn allen een middag naar Chalon om inkopen te doen. We waren pas rond 7 uur weer thuis en dan is de kachel bijna uit en is de temperatuur gewoon 4 tot 5 graden in huis gezakt.

Ja op zo een moment zou je graag gewoon een thermostaat knop willen hebben maar het is niet anders.
Als het kouder gaat worden gaan we de 2e kachel in de "chillroom", de voormalige keuken, ook branden. Nu hoeft het nog niet.

Oh ja en dan nog wat leuks
Er waren al die jaren bij het begin van onze oprit op de openbare D-weg een 3 verkeersborden laag bij de grond. De afgelopen weken zagen we dat er gaten in de grond werden gemaakt, beton gestort werd en van alles getut en zie daar



Sinds een week hebben we opeens een groot aantal borden aan alle kanten van deze (totaal niet belangrijke) kruising gekregen. Aan 3 zijden van de weg staan in totaal 9 borden en ook nog eens raar hoog opgsteld.



Wij hebben allerlei rare theorien waarvan 1 is dat men nogal enorme sneeuwhoogtes verwacht en men de borden wel in zicht wil houden . Ik heb het met een grapje aan Francoise , onze buurvrouw, verteld, zij zag er ook wel de humor van in en ging vervolgens heel serieus vertellen dat het toch heel belangrijk was dat deze bewegwijzering in ons dorp was gerealiseerd. Afgelopen week hebben ze de betonnen basis ook nog eens betegeld. het ziet er keurig uit ...............laat nu die bergen sneeuw maar komen

Trouwens een voordeel is: we kunnen verdwaalde gasten nu goed uitleggen bij welke belangrijke kruising van onze gemeente zij onze oprit moeten nemen.

En dan nog even een paar foto´s van onze aandenderende vriendjes
We proberen elke dag 20 minuten met ze te wandelen en dat weten ze en dat vinden ze blijkbaar leuk want ze komen bijna altijd aandenderen
We hoeven alleen maar "vrieeeendjes" te roepen







Fijne zondag ik ga de mail versturen