5 februari

Deze keer niet veel tekst, wel veel foto´s

Afgelopen vrijdag zagen we verschillende takken met ijshaar


IJshaar, uitleg van wikipedia omdat het daar zo logisch uitgelegd wordt

IJshaar kan ontstaan als de luchttemperatuur even onder het vriespunt ligt. In het hout komen schimmels voor en bij de stofwisseling van deze schimmels komt onder andere water vrij dat door zeer kleine openingen in het hout (houtstralen) naar buiten wordt geperst. Het naar buiten geperste water bevriest tot een haarachtige structuur. Een hoge luchtvochtigheid is noodzakelijk voor de succesvolle vorming van ijshaar zodat het naar buiten geperste water niet kan verdampen en voor bevriezing beschikbaar blijft. Zolang de schimmels water blijven produceren en de klimatologische omstandigheden gunstig blijven, kan ijshaar aan blijven groeien. .


detail van ijshaar, het blijft heel mooi


een korte wandeling op Mont Rome waar je normaal gesproken prachtig zicht over de omliggende heuvels hebt
Het was mistig en ik had gedacht dat ik op Mont Rome net boven de mist zou zijn. Nee dus, gaf niks, het was prachtig verstild landschap waarbij je geen idee had dat er zo vlakbij steile afgronden waren


Vroeg in de ochtend, volle maan en koud , het was -5 graden


Onze toegangspoort in de sneeuw


Het Jachthuis in de sneeuw

Nadat het heel lang zo ontzettend nat en grauw weer is geweest was het begin februari een verademing om het landschap langzaam wit te zien worden.

Januari is de natste januari maand sinds 1959.
Wij hebben het geweten, Parijs ook , die zat deze week vervolgens in de sneeuw

Echt koud is het niet, het is net boven nul waardoor de sneeuw in eerste instantie niet bleef liggen.
op maandag 5 februari, aan het eind van de dag hadden we dan toch een laagje en wat wordt ik daar blij van.
Het heeft iets magisch, de stilte, hoe onze dieren er op reageren .


Onze IJsjes (zo worden een IJslanders vaak genoemd) genieten van de sneeuw; Logisch, daar ben je een IJslander voor.


Onze Percherons, trekpaarden, hebben een ander beeld bij deze sneeuw

Het was niet van lange duur
Vanochtend, dinsdag 6 februari is het al weer aan het dooien met een constante mizier regen ipv sneeuw.
Sindsdien hebben we elke ochtend een laagje sneeuw, die in de loop van de dag weer smelt

De werkzaamheden van de renovatie van de orangerie tot vakantiehuis gaan door.


maandag 5 februari rond 1800 uur, de orangerie in de sneeuw ( ook al is het een dun laagje)

De keuken is zo goed als geinstalleerd.
in dit bericht wat foto´s met nog volop "work in progress"
Overal gereedschappen en nog losse kasten.
Maar het geeft al vast een beeld

De kasten wand met inbouw apparatuur hebben we in februari 2017 in Nederland opgehaald

De enige aanpassing is dat in de middelste kast een zwaar plateau is gemaakt waar de wasmachine in komt te staan.

Rechter kast komt de koelkast





Het keuken eiland hebben we in oktober 2016 in Milaan opgehaald
Het is een showroom model met aan drie zijdes wit, aan de muur zijde zijn alle kasten van noten hout.






Het kookeiland, Aan de ene zijde wit, aan de werkzijde notenhouten kasten inclusief notenhout in combinatie met aluminium systemen in de lades


binnen lade van de keuken



Volgende keer fotos met een opgeruimde orangerie.

En dan iets heel anders

Al zolang we hier wonen is de lager gelegen weide bij het parkeer terrein aan de noordzijde van het kasteel verpacht aan onze buren.

Nu dat onze buurman met pensioen gaat en het bedrijf overgenomen is door een jonge boer uit Couches , is het moment om de pacht te heroverwegen.

Wij hebben besloten de pacht niet over te laten gaan op de ontzettend aardige jonge boer;
Voor ons is het best fijn om een extra stuk weide te kunnen gebruiken.

ik heb even een oude tekening opgezocht om zo wat makkelijk te laten zien om welk stuk weide het gaat;


perceel 268, ongeveer 3160 m2 dus zeker de moeite waard.

Onderaan de tekening
- linker langwerpige blok, de chambres d´hotes met schuren complex
- rechter langwerpige blok, ons woonhuis met schuren complex

Midden op de tekening
- het kasteel

De weide is nr 268 rechts op de tekening

Eigenlijk is het vrij simpel, het is het lager gelegen gedeelte weide die je ziet als je net na het kasteel en net voor het parkeer terrein staat

En zo zijn we afgelopen weekend maar eens met een ladder afgedaald naar de weide , het riviertje over "geladderd" en het terrein bekeken.

Een echt fantastische weide is het niet, maar dat geeft niet


Foto vanaf de dijk bij het riviertje bij de buren gemaakt
Deze weide gaat het om
Rechts op de foto zie je de muur Als je daarop staat ben je bij ons parkeer terrein


Matt op zoek naar het witte kadaster paaltje;
De weide is tot aan dit riviertje;


Dezelfde weide , gezien vanaf onze kant,
tussen ons huis en het kasteel

De grens is precies de achterkant van ons huis (exclusief de schuur)


Zo zie je deze bomen
Misschien niet opvallend maar toch
Ze staan in de lager gelegen weide rechts van het parkeer terrein


oude bomen die ooit geknot zijn


Wat voor bomen, misschien dat iemand deze verdorde bladeren herkent


Het rivertje wat voor de noordzijde van het kasteel loopt, dan onder ons grind pad naar het parkeer terrein gaat en vervolgens tussen de weide en het gedeelte voor de orangerie verder gaat.


Dit is het stuk terrein tussen ons huis en kasteel
Het hoogte verschil bij het korte stuk muur is nog geen 2 meter
De muur is daar al door en door gescheurd, we overwegen om hier een toegang naar deze weide te maken
Een halve meter van dit stukje muur af en zo kan een soort afrit komen


misschien een bijzonder detail
De weide kan er af en toe ook zo uitzien in de winter
Gelukkig gebeurd dit gemiddeld 2x per winter en is het water meestal binnen een dag weer gezakt. En zowiezo zouden we deze weide in de winter toch niet gebruiken.