23 april 2015
Heel veel foto´s deze keer, van het prachtige weer en de natuur die opeens zo snel gaat en natuurlijk de verbouwingsperikelen van de orangerie

het is meer dan prachtig weer , wel nog steeds koud in de ochtend met de ene keer vorst en dan weer net boven nul maar..... overdag strak blauwe lucht en boven de 20 graden. De natuur neemt een spurt , dat is prachtig om te zien, alleen het onkruid doet net zo hard mee.

De aanval is in volle gang op alle brandnetels, bramen, onkruid en dat is een grote klus. Maaien doet wonderen, selectief gif helaas noodzakelijk het is niet anders en alles wat niet uit te roeien valt bestaan 2 mooie uitspraken in het Engels.
- Never let it see another sunday
Kortom elke week uit de grond trekken of afknippen en dan zou uiteindelijk de plant het begeven.. Dat is de bedoeling maar het valt echt niet mee op zo een groot terrein.
Maar mocht het dus niet lukken dan is er de 2e uitspraak
- If you don´t win, move.
Dat geldt zeker voor de plant die op bamboo lijkt en die op verschillende plekken op het landgoed probeert te woekeren. In de afgelopen 12 jaar hebben we hem/haar aardig in toom gekregen maar nu nog de genade slag.
Elke zondag aan het werk dus

Onderstaande foto´s zijn van gistermiddag ( donderdag 23 april)
Iets wat we bijna nooit doen en we echt veel veel vaker moeten doen is, gewoon aan het eind van de middag in een van de luie stoelen op het terrein zitten en genieten van het voorjaar, het prachtige uitzicht en de vriendjes die met de zorro kappen (tegen de vliegen) vlakbij het kasteel aan het grazen zijn.

Ze mogen nog niet in de grote weide, die willen we nog even laten groeien als compensatie staan ze elke dag een paar uur ergens op het terrein met een simpel afrastering zonder electra. Eten is belangrijker dus uitbreken doen ze niet.

Het was genieten ! Magie door de frisse kleuren, de laag hangende zon, de entourage en de rust.


de vriendjes staan met een geimproviseerd lijntje tussen het kasteel en de weide.


Stoere Titan met een kap tegen de vliegen


de rode beuk komt langzaam maar zeker in blad


een klein raampje net naast de voordeur van het kasteel. Reden van de foto is de hagedis zonder staart die net te voorschijn kwam. Door het warme weer zijn ze er volop


De hagedis is een stuk staart kwijt , geeft niet het is zijn afweer mechanisme. Als hij aangevallen wordt breekt er een stukje van zijn staart af en dat stukje blijft als een friebeltje heen en weer wiebelen. In principe moet de aanvaller daar dan op gefocusd worden. Het werkt in iedergeval bij onze poezen, ze vinden het maar heel vreemd zo een wiebelend stukje staart en vergeten de hagedis.


De waterpomp bij het kasteel met volop wilde blauwe viooltjes


De blauwe kleur doet het goed bij de grote puien van de ontbijt ruimte
De oude originele deuren mogen verweerd blijven

Nog een paar laatste foto´s van de Landrover. Rogier heeft er heel wat dagen aan gespendeerd. Eerst aan de kop van de motor die vervangen moest worden waardoor een groot deel van onder de motorkap leeg was en daarna de pakkingen van de homokoneet ( schrijf je dat zo ?) van de voorwielen.
Alles moest uit elkaar gehaald worden en dat was niet eenvoudig. Bouten zaten muurvast. Alles doet het weer, de Landrover heeft op allerlei vlak een mega restauratie ondergaan en kan er weer tegenaan. Nu kunnen we ook de jaarlijke Control Technique laten uitvoeren.


Rogier met onderdelen van de Landrover.


Beide voorwielen zijn onderhanden genomen.

En dan de verbouwing van de orangerie tot luxe vakantiehuis voor 2 tot 4 personen met 2 slaapkamers en ensuite badkamers.

Het gebouw ligt prachtig gelegen met zicht op het landgoed en het kasteel en aan de achterzijde een snel stromend riviertje
We hebben nog een lange weg te gaan maar de grote veranderingen zijn goed zichtbaar.

Het gebouw dateerd uit de periode rond 1810.

Het laaste deel van de verbouwingsperikelen en dan zijn we weer helemaal bij. Deze keer de dakplaten die in januari geplaatst zijn ( in de winter met kou en lichte sneeuw. Jan Paul was er om te helpen



Voor renovatie, een prachtig gebouw waarvan je zo op het eerste gezicht niet ziet dat het dak en de achterwand erg slecht waren.
De orangerie verdriedubbeld in grootte



Eind januari, de dakpanelen zitten erop. De basis van het dak is af.
Ter bescherming hebben we een zware kwaliteit zeil er overheen gespannen. aan de voorzijde en achterzijde van het zeil zit een houten lat zodat het zeil niet kan gaan wappeleren ( je ziet een klein geel streepje onderaan het zeil) alle hoeken en korte zijdes van het zeil zijn geknoopt of opgerold en daarna met dikke touwen aan de constructie vast gemaakt. Het gebouw werd even met rust gelaten.


een lege schuur achter ons huis, het gebeurd niet vaak dat hij zo opgeruimd is. De reden was dat er 33 dakpanelen voor de Orangerie naar binnen gebracht moesten worden zodat ze geschuurd en geschilderd konden worden; Tja en dan heb je heel veel ruimte nodig



De panelen hebben eers afgedekt onder zeil maanden lang bij de Orangerie gestaan
Toen zijn ze opgeladen en hebben ze vervolgens de hele zomer in de schuur achter de chambres d´hôtes gestaan.
Nu gingen ze allemaal naar de schuur achter ons huis voor het preparen voor het dak ( ze konden hier niet eerder naar toe omdat deze schuur vol lag met dakconstructiebalken )
Daarna gaan ze weer op de aanhanger richting de Orangerie.
Een forse stoelendans van grote onhandige panelen.



De panelen zijn voorzien van kleine blokjes zodat we ze na het schilderen kunnen stapelen; Want alle panelen moesten 3 x afgelakt worden en tussen elke laag geschuurd worden; Kortom 99 lagen. David heeft tijdens zijn 5 daagse stage in december bij ons veel geholpen. Het is nu een enorme klus maar in de schuur is het 10 keer makkelijker. De dakisolatie voldoet aan de nieuwste normen; Ze moesten vrij dik worden omdat ruimte tussen de balken vrij groot is.


Nadat alles geverfd was, was de puzzel van het zo efficient mogelijk op maat zagen van alle dakpanelen. We hadden geen extra/reserve paneel besteld, een fout maken was geen optie. De panelen zijn in een bepaalde hoek verzaagd afhankelijk op welk dakvlak en welke plek ze gemonteerd zouden worden.


Het eerste dakpaneel gaat op zijn plek. Het draadje is de leidraad, met heel veel tijd en moeite afgesteld.


En weer zijn we aan de wandel met de panelen. Stonden ze in het begin naast het gebouw onder zeil, toen in de schuur bij de CH de H. Toen achter ons huis in de schuur en toen weer op de aanhanger terug naar de Orangerie


het plaatsen van de dakplaten deden Matt en Jan Paul. Het omhoog tillen van de panelen, van steiger tot steiger tot op het dak was een ´ veel handen werk´ Matt op de grond, ik op de tussen steiger, Jan Paul op de hogere steiger. Afhankelijk van de grootte van het paneel en de plek waar het heen moest verschoven we van plek. Zo gingen er per keer meestal een stuk of 5 panelen naar boven. Die werden gemonteerd( wat veel werk was) en dan gingen we weer een aantal panelen ophalen.


Een groot deel van de 1e verdieping van de Orangerie is voorzien van steigerwerk. en dan is er ook nog deels hogere stukken zodat je ook boven het dak uit redelijk overal bij kan. Het paneel wordt met de isolatie kant ( verkeerde kant ) over de dakbalken omhoog getild


Dan staat 1 van de 2 op een hogere steiger en wordt het paneel voorzichtig omgekeerd en op zijn plaats gemonteerd.


Het dak vlak aan de achterzijde is bijna af. Elke avond ging er zeil over het stuk wat geplaatst was want we hadden regelmatig lichte sneeuwval ( dit was nl in januari dat we met het dak bezig waren)


De overstek van het dak. Daarbij moet je even al het steigermateriaal en loopplanken wegdenken. Onder de dakpanelen zie je de donkere latei.
De overstek is rond de 50 cm tov donkere balk. met de goot er straks bij rond de 60 cm.
Op de kopse kant van de dakpanelen (waar je nu de grijze isolatie ziet) komt een zinken strook en daaraan wordt de goot bevestigd.
Op de


En terwijl het best koud was in Januari werd er toch doorgewerkt.


een aantal panelen zijn naar boven getild en steken kris kras door het dak heen


Vanaf de achterzijde gezien met de rivier op de voorgrond


De basis van het dak zit er aan 3 zijdes op

Afgelopen 10 dagen is er weer verder gewerkt aan het dak, daarover de volgende keer meer.

Het project loopt niet weg, ligt verscholen achter het kasteel.

En dan nog een laatste foto : voorjaar op Digoine:



De blauwe regen begint juist te bloeien aan het eind van alle scheuten.