18 mei 2015
Het buitenschilderwerk van alle raampartijen en deurpartijen van eikenbruin naar Bourgondisch blauw is een heel eind gekomen. De noordgevel van ons huis ( wat je bijna nergens vandaan ziet) moet nog in zijn geheel geschilderd worden. In het najaar ga ik daar weer mee verder, de prioriteit ligt nu heel veel andere dingen, zoals o.a. de tuin.



En daarbij is Jackie ons witte vondeling poesje inventief en gezellig in de buurt



Het perk bij de symmetrische binnenplaats is al 12 jaar een hoofdpijnproject.
Ooit hebben we daar ladingen klei grond laten storten en dat blijkt totaal niet te werken. In de zomer wordt de grond keihard met als gevolg dat geen plant het overleeft maar daarentegen het gras het perk overwoekerd.



Na rozen, lavendel, gewone hortentia is het genoeg; We hebben een nieuwe aanpak, onze 2 zonen hebben 1 spade diep kleigrond voor een groot gedeelte van het perk weggeschept; Planten die nog levensvatbaar waren zijn in bakken water gezet en vervolgens hebben we met een gekregen aanhanger van goede vrienden, lading na lading vermolmd blad bij de oprit opgehaald. Dit is vermengd met het restant klei en nu maar hopen dat deze actie de bodem constructief gaat verbeteren.

We hebben allemaal Perovskia , familie van de lavendel maar bloeit veel langer/beter te snoeien/en veel hoger, neergezet en hortentia Annabelle. Die bloeien op jong hout, dus mocht het nog laat in het voorjaar vriezen zou dat ook goed moeten gaan.
Betaalbare en levensvatbare tuinplanten in een tuincentrum vinden is moeilijk. Maar.... ik ben helemaal blij want op 8 km bij ons vandaan in La Dree is een nieuw tuincentrum gekomen met prachtige planten voor een meestal prima prijs.

het perk is nog niet af want het zo rigoreus doen is een enorme klus.
Zodra de irissen uitgebloeid zijn gaan we dat stuk van het perk ook opschonen; In theorie zouden we nu de hele zomer blauwpaarse en witte bloemen moeten hebben. Gezien de historie van dit perk wacht ik het eerst nog maar even af maar ik heb goede hoop



De tuin ziet er met alle wilde bloemen en het frisse groen fraai uit.
Ook al blijft er nog heel te doen.




















Afgelopen oktober heeft een van onze vaste gasten met een drone opnames van het kasteel gemaakt. Daarna heeft hij de opnames gemonteerd tot een korte video die een prachtig overzicht van het landgoed geeft.
En nu is het zover ze staan (nog) niet op de website maar wel al op youtube en inmiddels ook op onze Facebook pagina (Domaine Chateau de Digoine).
We zijn er zo ontzettend blij mee



En dan baby egeltjes op het landgoed.
Nappie, onze teckel is weer aan het "egelen" geweest. Bij ons is het een werkwoord. Hij vindt een egel en wil die koste wat het kost meenemen, dat gaat niet, met als gevolg dat hij uren naar de egel aan het blaffen is. Hij probeert de egel uit te graven en toch nog mee te nemen.

Bij voorkeur vindt hij een egel ´s avonds, dat hebben we inmiddels verholpen door hem voor de laatste wandeling aan een lang touw mee te nemen.
Maar dit was van de week in de ochtend voor 7 uur, gelukkig aan de kant van het huis waar de moestuin is, zodat de gasten er geen last van hadden.
Na een uur blaffen waren we het spuugzat.
Hij kan de egel geen pijn doen, haast hebben we dan ook niet om hem weer weg te halen.
Wat bleek; onder een van de rode bessenstruiken zat een mamma egel met 3 kleine egeltjes.
Nappie had een groot gat om ze heen gegraven en had de bessenstruik volledig kapot gemaakt.







Nappie ging voor de rest van de dag aan een lange lijn. Mama egel vertrok en liet de kleintjes achter. Wat nu.... We hebben een vriend gebeld, weer iemand anders, dierenarts gevraagd en op internet gekeken en zo hebben we weer heel veel geleerd.
Als de moeder de nacht niet terug zou komen , waren we van plan ze te redden. De hele dag hebben we om de paar uur gecontroleerd , mama egel kwam niet. Het was bloed heet, de egeltjes hebben we voorzichtig binnen het gat(nest) zonder aan te raken onder vermolmde bladeren gelegd. In de avond waren ze nog steeds alleen, maar gelukkig.... de volgende dag waren ze weg.
Geen sporen dat ze opgegeten zijn, waarschijnlijk zijn ze met de moeder vertrokken
Maar ja waar waren ze, ze komen niet snel vooruit en om ze
" een voorsprong" op Nappie te geven hebben we hem nog een dag vast gehouden.
Nappie baalde inmiddels, hij is gewend om los te lopen, de hele dag volledig zijn eigen plan te trekken en nu zat hij aan een longeertouw van de paarden aan een van de bomen op de binnenplaats vastgebonden.
De dag erop hebben we hem losgelaten en dat is goed gegaan

Ze worden trouwens kaal geboren, krijgen daarna stekeltjes en
" verstekelen" op een gegeven moment. Net als een melkgebit raken ze hun baby stekeltjes op een gegeven moment kwijt.
Nog nooit eerder hebben we baby egels gezien, het was mooi !
En hopenlijk eind goed al goed.



Ondertussen groeide de weide voor het kasteel maar door en mogen onze vriendjes langzaam maar zeker wennen aan de grote weide.
Het hekwerk inclusief de plek waar ze in de rivier kunnen, om koel te staan werd nog even nagelopen
Elke dag zetten we ze een half uur langer in de weide







Het grasland in de weide omgeving heeft last van veel boterbloemen die licht giftig voor paarden zijn. Volgens onze buurman kan je er weinig aan doen behalve regelmatig maaien. Het schijnt dat de plant gedijt bij kalkarme grond en nat voorjaar. Aan het eerste kunnen we wat doen in het najaar en verder gaan we deze zomer de weide maar regelmatig maaien.

Het is deze keer bijna een Dieren nieuwsbrief.
Want er was nog een primeur.





mijn oom die jaarlijks in ons meer vist en al vele karpers heeft gevangen heeft de eerste snoek gevangen. 1.17 lang, een joekel
En daar bleef het niet bij want hij heeft er ook nog een van een ruime meter en een van 75 cm gevangen. Onze kids pootjebaaien in de zomer in ons meer, vaak in combinatie met het bootje. Nou dat is nu over. Ze houden het voor gezien en vinden maar dat we monsters van vissen in het meer hebben.

Er zijn altijd veel verschillende projecten en gebeurtenissen gaande
De afgelopen jaren zijn wij ontzettend vaak op zondag naar de brocantes in de omgeving geweest. Om een doel te hebben voor een ritje en natuurlijk om iets leuks te vinden



Op zondag 10 mei hebben we het eens een keer anders gedaan en hebben we zelf op de brocante van Chagny gestaan met een heel grote standplaats.
Het was een dag voorwerk/ een aanhanger en landrover vol met spullen ( niet uit het kasteel) de dag van de brocante vroeg op pad ( 6.15 uur) en laat thuis. De dag erna opruimen. Het was ontzettend leuk en we zijn met een heel stuk minder thuis gekomen.
het is voor herhaling vatbaar, voor over een jaar ofzo, niet eerder.



Ondertussen vordert de toekomstige ontbijtkeuken bij de chambres d´hôtes gestaag, mede dankzij de vele hulp van mijn oom die mee aan het timmeren was. Het 2e deel van de keuken is geplaats, het marmeren blad ligt erop en er is veel tijd gespendeerd aan het uitdenken en maken van de lambrisering van de zijkant.
Uiteindelijk is er gekozen voor restanten eiken planken die op dezelfde manier als de oude eiken deuren aan elkaar gemaakt zijn. Veel werk maar heel blij met het resultaat.



De oude stal deur heb ik nogmaals in de afbijt gezet/ gespoeld en is klaar om gemonteerd te worden. Op de foto zie je 1 deel van de deur, er is ook nog een vast paneel. Langzaam maar zeker krijg je een steeds beter beeld van de nieuwe ruimte, het schiet nu echt op. Gisteren zijn de eerste stopcontacten op zijn plaats gemonteerd. Wordt vervolgd







En ook in deze ruimt zijn de oude details bewaard gebleven

het landgoed blijft ondanks dat we er al 12 jaar wonen een mooi foto object.
Deze foto´s zijn net voordat het donker werd gemaakt met een enkele ster al in zicht





We hebben goed weer, fijne gasten, vanavond table d´hôte met
Maigret de Canard