7 april 2016
Veel foto´s, weinig tekst deze keer.
Goed nieuws over het zinken dak van de orangerie.
Het prachtige natuurstenen gebouw (periode 1810) wat we aan het renoveren/vergroten zijn zodat het beschikbaar wordt als vakantiehuis
Het is ontzettend veel werk omdat we alles zelf doen en voornamenlijk in de wintermaanden aan het gebouw werken, als de chambres d´hotes en ons /andere vakantie huis gesloten zijn.
Werken aan een dak in de winter is verre van ideaal, zeker met de natte winter die wij achter de rug hebben . Maar....
Eigenlijk een primeur !!
Vrijdag 8 mei was het zinken dak AF inclusief goten , afvoer , we zijn er letterlijk en figuurlijk klaar mee ( positief gezien )
Het grote zware zeil (eigenlijk het 2e zeil, het eerste zeil was al gesneuveld) is eindelijk van het dak geschoven en naar beneden gegooid.
Want door allerlei omstandigheden en allerlei andere werkzaamheden op het landgoed, liep de planning fors uit.
Dan duurt het maar langer.
Hoe je het went of keert wat telt dan toch het meeste: gezondheid van een ieder die je lief is.
Een paar fotos van de laatste loodjes waarbij Matt en een goede vriend (die de afgelopen 2 weken bij ons was) bergen werk hebben gezet.
Het laatste dakvlak met wiebertjes leggen. Het meest ingewikkelde dak ook omdat er een gat in het dak gemaakt moest worden en er met zink een afwerking omheen moest. Puzzelen, bespreken en uitvoeren.
Het laatste dakvlak, de achterzijde van de orangerie, zorgde voor extra nadenk werk.
Voorheen liepen we over andere dakdelen om op de steiger de wiebertjes op maat te snijden ( zo noemen we de zinken plaatjes die op het dak gemonteerd moeten worden) Dat ging niet meer.
De oplossing werd een slimme workmate kopen en die veilig op de nok vast te maken .
De schoorsteen doorvoer is gemaakt met vuurvaste blokken
Er moest een schoorsteen doorvoer gemaakt worden
De vorige foto was van boven af genomen. Dit geeft een beter beeld hoe het is gemaakt
En dan weer verder met wiebertjes leggen tot dat ook die delen dak volgelegd zijn en je weer een manier moet bedenken om veilig te werken.
Het werd een soort oud matrasje waar Matt op kon staan zonder de onderliggende wiebertjes te beschadigen
De nok werd gemaakt
Mijlpaal de nok gaat erop
Maanden lang was elke ochtend een van onze eerste acties, op internet meteo france en buienradar Europa bekijken of het goed genoeg weer was om een dag of zelfs een paar uur op het dak van de orangerie te werken.
Nu mag het gaan regenen, eindelijk hoeven we ons daar niet meer mee bezig te houden.
We zijn zo blij met het eind resultaat .
Alle zichtbare openingen worden raampartijen en grot openslaande deuren
Wij hebben mede dankzij alle hulp van Jan Paul en Dad verdeeld over heel veel dagen de afgelopen maanden een prachtig zinken dak afgeleverd.
En dan denken we maar niet meer terug aan alle daklatten, spanten enz.
Het was trouwens weer zover.
Veel water op 5 april.
Het had de dagen er voor regelmatig geregend, de grond was al aardig verzadigd en toen volgde een dag met alleen maar regen. Gevolg : wateroverlast.
Veel water, maar niet ernstig om ons echt zorgen te maken.
Het gebeurt een paar keer per jaar in de winter of het vroege voorjaar dat het meer, de rivieren op het landgoed de hoeveelheid water niet meer aankunnen. Ik ben maar weer eens een ronde fotos gaan maken van de verschillende waterstanden op ons terrein , waarvan hieronder het resultaat.
Nou moet ik er bij zeggen dat het niet makkelijk te begrijpen is als je ons terrein niet kent en zelfs dan is het nog opletten geblazen om mijn wandel route te volgen. Het is in iedergeval een poging zonder al te veel uitleg erbij
Het eiland in het meer loopt min of meer onder water. De brug (rechts op de foto) ligt in het water.
De poort uit, wandelend over de oprit , het veel te hoge meer met in de verte het eiland met de toegangsbrug.
dezelfde brug naar het eiland. De brug is nog begaanbaar maar niet aan te raden met deze waterstand want dan is spekglad
Verder langs het meer richting het eiland, de brug die normaal op het water ligt was aardig overspoelt.
Vanaf de andere kant van het overvolle meer met zicht op het landgoed.
Terug wandelend langs het zelfde pad , zicht op het landgoed over het meer.
De oprit overgestoken en via het kleine deurtje in de muur , door het bos gewandeld, 2 bruggen overgestoken uitkomend in de weide voor het kasteel waar onze vriendjes altijd staan. Volledig zicht op het kasteel dat er met dit soort weer tegelijk stoer en triest uitziet.
Doorgewandeld onderaan langs de weide voor het kasteel naar het uiterste punt van de weide waar 2 rivieren bij elkaar komen.
En als je je dan omdraait en richting het kasteel kijkt: de rivier die voor het noord gedeelte van het kasteel loopt. Die er nu zo uit zag
Terwijl het riviertje zo hoort te zijn, want dit was een dag later nadat het meeste water ons terrein weer gepasseerd was. De stenen constructie van die de rivier binnen de perken moet houden is weer zichtbaar
Richting het parkeer terrein gewandeld en via de weide bij de buurman de noordzijde van ons terrein bekeken.
De weide voor de noordzijde van het kasteel was deels onder water.
We weten inmiddels in al die jaren dat de grote hoeveelheid water vaak binnen 24 uur weer tot normale hoogtes komt
Sindsdien is het weer veranderd, we hebben vandaag de eerste tuinstoelen buiten gezet. Geraniums zijn gekocht en gaan als het goed is dit weekend nog in keulse potten gezet worden. Ook al is het nog opletten voor nachtvorst en verklaarde onze buurvrouw ons voor gek.
Het komt vast goed.
We houden toch nog maar weer meteofrance in de gaten.
En deze extra keulse potten komen begin mei naar ons toe, ze komen ook allemaal vol te staan met witte geraniums en worden bij de openslaande deuren van de ontbijtruimte van de chambres dhotes neergezet
Inmiddels staan er bij onze voordeur violen in de fraaie zinken bakken afkomstig uit het kasteel. De natuur doet ook zijn best en zorgt voor wilde plantjes in dezelfde kleur vlakbij de bakken.
Terwijl we trouwens vanmiddag thee zaten te drinken zagen we voor het eerst weer zwaluwen rond vliegen.
Voorjaar, het verse groen, de knoppen in de kastanje bomen, de eerste zwaluwen, Franse geraniums en een orangerie dak wat af is:
daar wordt je blij van !