 |  | Château de Digoine |  |  |
werken aan het dak, prachtige ringen, zon,mist en vriesweer
09/12/20159 december 2015
Vief, Vivaldi voluit,( alweer 12 jaar oud en kerngezond) in de ochtend zon op onze dagelijkse wandeling op weg naar onze trekpaarden in de hoge weide.
Dit was rond 8.00 uur
Het is heerlijk kalm en zacht weer maar als het s nachts helder is gaat de temperatuur wel gelijk onder nul
Dat merkte we afgelopen woensdag ook weer. Aan het eind van de middag was het 0 graad. De vriendjes, zoals wij onze trekpaarden noemen, moesten nog eten.
Ze staan voor de aankomende maanden in de weide bij het meer om meerdere redenen.
De zon is daar al veel eerder en veel langer op de weide omdat het een stuk hoger ligt. Doordat het graniet plateau vlak aan het oppervlak ligt wordt de weide veel minder gauw een blubber boel. De schuil schuur voor slecht weer is er. En heel belangrijk, er loopt sinds eind november een electra kabel door de weide voor het kasteel.
Omdat we nu weer volop aan de renovatie van de orangerie werken hebben we nl electra ter plekke nodig.
Dat komt nu via de waterput midden (waar ooit door de vorige eigenaar een electra punt is gemaakt) in de voorweide met een kabel door de weide richting de orangerie.
Kortom de vriendjes zijn beter af in de hoge droge weide.
En zo lopen we elke ochtend en middag met de honden naar de hoge weide om ze hooi te geven.
Close up van de vorige foto van Titan met een stevige buik,
het was koud mooi te zien aan zijn adem
Als we ´s middags we geen puf hebben omdat het opeens koud wordt , kan het ook op een luxe manier.
Vivaldi gaat in de achterbak en Nappie (onze Teckel) voorin de landrover en luid toeterend rijden we zo de heuvel op. De vriendjes kennen de landrover, het is voor hun het vervoermiddel waar hooibalen in arriveren.
De renovatie/verbouwing van de orangerie tot vakantiehuis vordert gestaag.
Het uitpakken van de achterwand was een leuke klus
Het letterlijk los pellen van de plastic laag van het zink
De randen aan beide zijdes van deze wand moeten nog de hoek om gebogen worden, vandaar dat we op de uiteindes nog plastic hebben laten zitten
Er is nog van alles te doen qua afwerking rondom de ramen en zijkanten van de muur aan de achterzijde maar dat laten we even voor nu.
Het was/en is nl fraai weer en we proberen daarom zoveel mogelijk aan het dak te werken.
Het dak moet helemaal belat worden en dan denk je in eerste instantie: Meten , zagen en vastschroeven van daklatten, gewoon meters maken en een dakvlak dicht leggen.
Zo werkt het alleen niet.
Veiligheid voor alles en dat betekent eerst steigers bouwen.
In eerste instantie hebben we alleen aan 1 zijde een steiger gebouwd en hebben we dat dakvlak aangepakt.
De steiger aan de achterzijde, die al maanden in de rivier staat is nu verbonden met de steiger aan de zijkant
Ook al hebben we wat oponthoudt af en toe omdat we een bak met schroeven op het dak lieten vallen en dat allemaal tussen daklatten vandaan moesten wurmen en omdat we handschoenen naar beneden gooiden die per ongeluk in de rivier terecht kwamen en er langs de kant van het water gezocht moest worden .
Het belangrijkste is dat we met veel plezier aan werken.
het linkerdakvlak is af (voor wat betreft daklatten dan) en het is prachtig geworden
de orangerie nu nog met het zeil over het dak wat het best lang heeft volgehouden. Maar helaas het is voor een groot gedeelte verteerd alleen de overhellende stukken zijn nog goed gebleven.
Het heeft meer zin om geen zeil te hebben , besluit werd genomen, het zeil dat met touwen, lijmklemmen en hout vast zat werd eraf gesloopt En nu maar hopen dat het dit mooie weer blijft
een dik pakket isolatie, een steiger op goede werkhoogte, fijn en vooral veilig werken
Dad , hij is 82 jaar !, heeft 2 weken bij ons gelogeerd en heeft volop meegedaan, bouwen zit hem in zijn bloed en hij wil en kan altijd nog van de partij zijn. Dit was aan het begin van vorige week toen we net begonnen aan een dakdeel.
Op het dak mee helpen, steigers bouwen, ladders op ladders af, bouwmarkten af met Matt, maar ook heerlijk tijd vrij gemaakt om met de kids te kaarten en heel veel boeken bij de houtkachel te lezen.
Voordat de horizontale daklatten erop kunnen geschroefd worden moet er veel gebeuren. Het dakvlak de (rechtopstaande latten) moet vlak zijn, speciaal band eronder, en dan controleren, schroeven, passen, zagen en zo zijn we met zijn 3en bezig
Met de zon erbij en het zeil eraf krijg je een beter zicht op wat het gaat worden.
Je ziet zelfs de kleine raampjes die we in de achterwand hebben gezet.
En toen was het zeil er af en konden we bekijken of het dak al die maanden veel schade had opgelopen.
Het viel ontzettend mee.
Nu wordt het zorgen dat het dicht komt. Want na de daklatten volgt het zinken dak en dan zijn we pas echt dicht.
We hebben voor de zekerheid weer een nieuw zwaar dekzeil gekocht, is het nodig dat gaan we het er weer op leggen. Voor nu kan het dak goed doorluchten en hopen we op droog weer.
Gelijktijdig wordt er ook een steiger gebouwd aan de rechterzijde van het gebouw.
Nu kunnen we in alle rust verder en ook nog eens tegelijk op verschillende dakvlakken werken.
Om het makkelijk te maken om alle daklatten op maat te zagen hebben we de kantzaag op de steiger
Zondag 13 december, we beginnen aan de daklatten van het laatste deel , de zonnige zuidkant
Ik zit veilig, de helling is niet groot, er staat een steiger naast het gebouw en ik zit op latten en zit volop latten met schroeven vast te zetten.
Je kijkt op de bomen en boomtoppen om je heen.
Ik zit dan ook met veel plezier op het dak mee te werken .
Eindelijk weer eens doen echt meedoen en niet toekijjken bij dergelijke klussen, het geeft me een enorm stuk vrijheid gevoel (want ik vind het zo leuk) , ik kan het niet goed uitleggen.
Het is puur genieten, ik doe het voor me zelf, niet om aan de buiten wereld te laten zien wat ik doe. Het voelt weer even een stukje als de oude ik.
En ja alles met mate doen , goed nadenken en proberen te luisteren naar mijn lijf, ook al ben ik de gebruiksaanwijzing daarvan totaal kwijt
Maar dit is een gevoel van ´ on top of the world´ !
Dit is overigens de voorzijde van het gebouw zondag middag 13 december net voordat we van het dak afgingen omdat het snel afkoelde. Morgen weer verder als het ten minste niet mistig is.
We hebben alleen regelmatig heel koude en mistige, dagen, zo ook afgelopen donderdag. Het was koud, -3 maar heel vochtig en fors mistig, geen weer om op een dak te werken. En dat terwijl zonnig beloofd was.
Op dat soort dagen gooien we het plan om , er zijn zat andere dingen te doen.
We hebben heel veel papier werk te doen, bouwmateriaal op te halen, daarnaast moeten we continue vooruitdenken voor materialen ivm levertijd en natuurlijk de feestdagen, en dan niet te vergeten ons wekelijkse vuilstort en op zaterdag ochtend naar de oud ijzerboer in Epinac om geperforeerd aluminum te kopen en ..... een leuk verkeersbord.
een te leuk verkeersbord wat we in een container bij de ijzerboer vonden toen we op zoek waren naar aluminium geperforeerde platen.
Er waren misschien wel 20 verkeersborden maar deze was favoriet
En verder zijn er zoveel dingen die geregeld moeten worden
We hebben in iedergeval uitsluitsel over de electra aansluiting bij de orangerie. Het energie bedrijf zou vorige week vrijdagmiddag langs komen, de afspraak was er tussendoor gepland en daardoor konden ze niet zeggen hoe laat de man zou komen maar het zou iets tussen 13.00 en 18.00 uur zijn.
Prima wij al lang blij want anders zouden we pas een afspraak op 7 januari hebben.
Eigenlijk hadden we de man niet verwacht, afspraak is geen afspraak, zo werkt het hier. Je vind het prima of je wordt er gek van.
Wij vinden het prima, we zijn er aan gewend.
Gelukkig dat we in de ochtend ook thuis waren want hij stond opeens rond 10.30 uur voor de deur met als melding
" ja ik dacht ik ga nu maar alvast proberen het te vinden want dan heb ik tijd om te bellen als ik het niet kan vinden " Vaag verhaal maar hij was er.
Op de dag die beloofd was.
Wat nu : nu een officiele aanvraag doen, dan komt er weer iemand langs, die gaat een offert maken, die wij wel of niet ondertekenen maar we hebben geen keuze want alleen zij mogen die aansluiting maken ( dus hoezo offerte) en dan plannen ze het werk in.
En wat weten we na het bezoek van de man van vorige week vrijdag ?
Dat we electra kunnen krijgen bij de orangerie ( en eigenlijk wisten we dat zelf al....)
Vorige week zaterdag ben ik met Annabelle op cursus geweest bij Eddy Joon in Epinac. Hij is een Nederlandse edelsmid en geeft cursussen waarbij je in een dag een sieraad kan maken. Het was ontzettend leuk. Van te voren moesten we een idee hebben wat we wilden maken en hoe dat er uit moest gaan zien, het werd een ring.
Om vanaf een draad zilver, een dunne plaat zilver en keuze uit allemaal lades met prachtige stenen, werken met speciaal gereedschap en na een dag werken een zelfgemaakte ring mee naar huis te nemen, het was heel bijzonder.
Zie hier het resultaat
De zilveren ring van Annabelle
De zilveren ring van mij
Voor beide ringen geldt in het echt zijn ze nog mooier
Epinac ligt dicht bij (ongeveer 10 km) dus ook voor onze gasten is het een heel leuke dagbesteding als het eens een keer minder weer is/ of als je gewoon een fraai sieraad wil maken.
En dan toch nog iets over de jacht
Het is echt niet raar dat ik zo moeilijk loop te doen over het feit dat onze huisdieren binnen moeten zijn als er in de buurt gejaagd wordt.
Gisteren en eergisteren werd er ook weer vlakbij gejaagd en dan hangt er toch een handgeschreven briefje aan onze deur zodat ook de pubers het onthouden
een heel belangrijk papiertje dat bleek vandaag maar weer
Aan het eind van de middag liepen er 2 fors grote jachthonden op onze binnenplaats. Het oude mannetje die bij Maison Rouge woont kwam met zijn fourwheel drive ons terrein oprijden en vertelde dat hij probeerde de loslopende jachthonden te vangen. Ze waren verdwaald, gebeurd wel vaker, meestal vinden ze hun baas wel. In iedergeval maakte het oude baasje zich zorgen om zijn schapen. Vorige week week waren er schapen van hem door jachthonden achterna gezeten.
We hebben de jachthonden niet meer gezien, ze zijn achter ons huis het bos in gelopen. Sindsdien is Nappie onrustig en loopt zelfs nu "s avonds nog stom te blaffen.
Kortom ik tut niet, het is logisch dat onze dieren binnen zijn en dat doen we dan maar.
Vief, Vivaldi voluit,( alweer 12 jaar oud en kerngezond) in de ochtend zon op onze dagelijkse wandeling op weg naar onze trekpaarden in de hoge weide.
Dit was rond 8.00 uur
Het is heerlijk kalm en zacht weer maar als het s nachts helder is gaat de temperatuur wel gelijk onder nul
Dat merkte we afgelopen woensdag ook weer. Aan het eind van de middag was het 0 graad. De vriendjes, zoals wij onze trekpaarden noemen, moesten nog eten.
Ze staan voor de aankomende maanden in de weide bij het meer om meerdere redenen.
De zon is daar al veel eerder en veel langer op de weide omdat het een stuk hoger ligt. Doordat het graniet plateau vlak aan het oppervlak ligt wordt de weide veel minder gauw een blubber boel. De schuil schuur voor slecht weer is er. En heel belangrijk, er loopt sinds eind november een electra kabel door de weide voor het kasteel.
Omdat we nu weer volop aan de renovatie van de orangerie werken hebben we nl electra ter plekke nodig.
Dat komt nu via de waterput midden (waar ooit door de vorige eigenaar een electra punt is gemaakt) in de voorweide met een kabel door de weide richting de orangerie.
Kortom de vriendjes zijn beter af in de hoge droge weide.
En zo lopen we elke ochtend en middag met de honden naar de hoge weide om ze hooi te geven.
Close up van de vorige foto van Titan met een stevige buik,
het was koud mooi te zien aan zijn adem
Als we ´s middags we geen puf hebben omdat het opeens koud wordt , kan het ook op een luxe manier.
Vivaldi gaat in de achterbak en Nappie (onze Teckel) voorin de landrover en luid toeterend rijden we zo de heuvel op. De vriendjes kennen de landrover, het is voor hun het vervoermiddel waar hooibalen in arriveren.
De renovatie/verbouwing van de orangerie tot vakantiehuis vordert gestaag.
Het uitpakken van de achterwand was een leuke klus
Het letterlijk los pellen van de plastic laag van het zink
De randen aan beide zijdes van deze wand moeten nog de hoek om gebogen worden, vandaar dat we op de uiteindes nog plastic hebben laten zitten
Er is nog van alles te doen qua afwerking rondom de ramen en zijkanten van de muur aan de achterzijde maar dat laten we even voor nu.
Het was/en is nl fraai weer en we proberen daarom zoveel mogelijk aan het dak te werken.
Het dak moet helemaal belat worden en dan denk je in eerste instantie: Meten , zagen en vastschroeven van daklatten, gewoon meters maken en een dakvlak dicht leggen.
Zo werkt het alleen niet.
Veiligheid voor alles en dat betekent eerst steigers bouwen.
In eerste instantie hebben we alleen aan 1 zijde een steiger gebouwd en hebben we dat dakvlak aangepakt.
De steiger aan de achterzijde, die al maanden in de rivier staat is nu verbonden met de steiger aan de zijkant
Ook al hebben we wat oponthoudt af en toe omdat we een bak met schroeven op het dak lieten vallen en dat allemaal tussen daklatten vandaan moesten wurmen en omdat we handschoenen naar beneden gooiden die per ongeluk in de rivier terecht kwamen en er langs de kant van het water gezocht moest worden .
Het belangrijkste is dat we met veel plezier aan werken.
het linkerdakvlak is af (voor wat betreft daklatten dan) en het is prachtig geworden
de orangerie nu nog met het zeil over het dak wat het best lang heeft volgehouden. Maar helaas het is voor een groot gedeelte verteerd alleen de overhellende stukken zijn nog goed gebleven.
Het heeft meer zin om geen zeil te hebben , besluit werd genomen, het zeil dat met touwen, lijmklemmen en hout vast zat werd eraf gesloopt En nu maar hopen dat het dit mooie weer blijft
een dik pakket isolatie, een steiger op goede werkhoogte, fijn en vooral veilig werken
Dad , hij is 82 jaar !, heeft 2 weken bij ons gelogeerd en heeft volop meegedaan, bouwen zit hem in zijn bloed en hij wil en kan altijd nog van de partij zijn. Dit was aan het begin van vorige week toen we net begonnen aan een dakdeel.
Op het dak mee helpen, steigers bouwen, ladders op ladders af, bouwmarkten af met Matt, maar ook heerlijk tijd vrij gemaakt om met de kids te kaarten en heel veel boeken bij de houtkachel te lezen.
Voordat de horizontale daklatten erop kunnen geschroefd worden moet er veel gebeuren. Het dakvlak de (rechtopstaande latten) moet vlak zijn, speciaal band eronder, en dan controleren, schroeven, passen, zagen en zo zijn we met zijn 3en bezig
Met de zon erbij en het zeil eraf krijg je een beter zicht op wat het gaat worden.
Je ziet zelfs de kleine raampjes die we in de achterwand hebben gezet.
En toen was het zeil er af en konden we bekijken of het dak al die maanden veel schade had opgelopen.
Het viel ontzettend mee.
Nu wordt het zorgen dat het dicht komt. Want na de daklatten volgt het zinken dak en dan zijn we pas echt dicht.
We hebben voor de zekerheid weer een nieuw zwaar dekzeil gekocht, is het nodig dat gaan we het er weer op leggen. Voor nu kan het dak goed doorluchten en hopen we op droog weer.
Gelijktijdig wordt er ook een steiger gebouwd aan de rechterzijde van het gebouw.
Nu kunnen we in alle rust verder en ook nog eens tegelijk op verschillende dakvlakken werken.
Om het makkelijk te maken om alle daklatten op maat te zagen hebben we de kantzaag op de steiger
Zondag 13 december, we beginnen aan de daklatten van het laatste deel , de zonnige zuidkant
Ik zit veilig, de helling is niet groot, er staat een steiger naast het gebouw en ik zit op latten en zit volop latten met schroeven vast te zetten.
Je kijkt op de bomen en boomtoppen om je heen.
Ik zit dan ook met veel plezier op het dak mee te werken .
Eindelijk weer eens doen echt meedoen en niet toekijjken bij dergelijke klussen, het geeft me een enorm stuk vrijheid gevoel (want ik vind het zo leuk) , ik kan het niet goed uitleggen.
Het is puur genieten, ik doe het voor me zelf, niet om aan de buiten wereld te laten zien wat ik doe. Het voelt weer even een stukje als de oude ik.
En ja alles met mate doen , goed nadenken en proberen te luisteren naar mijn lijf, ook al ben ik de gebruiksaanwijzing daarvan totaal kwijt
Maar dit is een gevoel van ´ on top of the world´ !
Dit is overigens de voorzijde van het gebouw zondag middag 13 december net voordat we van het dak afgingen omdat het snel afkoelde. Morgen weer verder als het ten minste niet mistig is.
We hebben alleen regelmatig heel koude en mistige, dagen, zo ook afgelopen donderdag. Het was koud, -3 maar heel vochtig en fors mistig, geen weer om op een dak te werken. En dat terwijl zonnig beloofd was.
Op dat soort dagen gooien we het plan om , er zijn zat andere dingen te doen.
We hebben heel veel papier werk te doen, bouwmateriaal op te halen, daarnaast moeten we continue vooruitdenken voor materialen ivm levertijd en natuurlijk de feestdagen, en dan niet te vergeten ons wekelijkse vuilstort en op zaterdag ochtend naar de oud ijzerboer in Epinac om geperforeerd aluminum te kopen en ..... een leuk verkeersbord.
een te leuk verkeersbord wat we in een container bij de ijzerboer vonden toen we op zoek waren naar aluminium geperforeerde platen.
Er waren misschien wel 20 verkeersborden maar deze was favoriet
En verder zijn er zoveel dingen die geregeld moeten worden
We hebben in iedergeval uitsluitsel over de electra aansluiting bij de orangerie. Het energie bedrijf zou vorige week vrijdagmiddag langs komen, de afspraak was er tussendoor gepland en daardoor konden ze niet zeggen hoe laat de man zou komen maar het zou iets tussen 13.00 en 18.00 uur zijn.
Prima wij al lang blij want anders zouden we pas een afspraak op 7 januari hebben.
Eigenlijk hadden we de man niet verwacht, afspraak is geen afspraak, zo werkt het hier. Je vind het prima of je wordt er gek van.
Wij vinden het prima, we zijn er aan gewend.
Gelukkig dat we in de ochtend ook thuis waren want hij stond opeens rond 10.30 uur voor de deur met als melding
" ja ik dacht ik ga nu maar alvast proberen het te vinden want dan heb ik tijd om te bellen als ik het niet kan vinden " Vaag verhaal maar hij was er.
Op de dag die beloofd was.
Wat nu : nu een officiele aanvraag doen, dan komt er weer iemand langs, die gaat een offert maken, die wij wel of niet ondertekenen maar we hebben geen keuze want alleen zij mogen die aansluiting maken ( dus hoezo offerte) en dan plannen ze het werk in.
En wat weten we na het bezoek van de man van vorige week vrijdag ?
Dat we electra kunnen krijgen bij de orangerie ( en eigenlijk wisten we dat zelf al....)
Vorige week zaterdag ben ik met Annabelle op cursus geweest bij Eddy Joon in Epinac. Hij is een Nederlandse edelsmid en geeft cursussen waarbij je in een dag een sieraad kan maken. Het was ontzettend leuk. Van te voren moesten we een idee hebben wat we wilden maken en hoe dat er uit moest gaan zien, het werd een ring.
Om vanaf een draad zilver, een dunne plaat zilver en keuze uit allemaal lades met prachtige stenen, werken met speciaal gereedschap en na een dag werken een zelfgemaakte ring mee naar huis te nemen, het was heel bijzonder.
Zie hier het resultaat
De zilveren ring van Annabelle
De zilveren ring van mij
Voor beide ringen geldt in het echt zijn ze nog mooier
Epinac ligt dicht bij (ongeveer 10 km) dus ook voor onze gasten is het een heel leuke dagbesteding als het eens een keer minder weer is/ of als je gewoon een fraai sieraad wil maken.
En dan toch nog iets over de jacht
Het is echt niet raar dat ik zo moeilijk loop te doen over het feit dat onze huisdieren binnen moeten zijn als er in de buurt gejaagd wordt.
Gisteren en eergisteren werd er ook weer vlakbij gejaagd en dan hangt er toch een handgeschreven briefje aan onze deur zodat ook de pubers het onthouden
een heel belangrijk papiertje dat bleek vandaag maar weer
Aan het eind van de middag liepen er 2 fors grote jachthonden op onze binnenplaats. Het oude mannetje die bij Maison Rouge woont kwam met zijn fourwheel drive ons terrein oprijden en vertelde dat hij probeerde de loslopende jachthonden te vangen. Ze waren verdwaald, gebeurd wel vaker, meestal vinden ze hun baas wel. In iedergeval maakte het oude baasje zich zorgen om zijn schapen. Vorige week week waren er schapen van hem door jachthonden achterna gezeten.
We hebben de jachthonden niet meer gezien, ze zijn achter ons huis het bos in gelopen. Sindsdien is Nappie onrustig en loopt zelfs nu "s avonds nog stom te blaffen.
Kortom ik tut niet, het is logisch dat onze dieren binnen zijn en dat doen we dan maar.
Nieuws 2024
Nieuws 2023
Nieuws 2022
Nieuws 2021
Nieuws 2019
Nieuws 2018
Nieuws 2017
Nieuws 2016
Nieuws 2015
Nieuws 2014
Nieuws 2013
Nieuws 2012
Nieuws 2011
Nieuws 2010
Nieuws 2009
Nieuws 2008
Nieuws 2007
